Dodatek: Krzyżacy

Dodatek przeznaczony jest dla wszystkich decydujących się grać jako postać należąca do Zakonu Krzyżackiego, bez względu na swoją profesję czy stanowisko wewnątrz tego ugrupowania.

Historia

Początki Zakonu sięgają czasów III krucjaty i oblężenia Akki w 1191 roku, w trakcie którego rycerze krzyżowi pochodzenia niemieckiego założyli przy szpitalu zorganizowanym przez mieszczan z Bremy i Lubeki nieformalne stowarzyszenie, które miało opiekować się rannymi i chorymi Niemcami. Spowodowane było to tym, że wcześniej powstałe zakony templariuszy i joannitów, mimo że powinny opiekować się wszystkimi krzyżowcami, w pierwszej kolejności troszczyły się o swoich krajan. Książę szwabski Fryderyk przekazał owemu stowarzyszeniu Szpital Najświętszej Marii Panny przy Domu Niemieckim przeniesiony z Jerozolimy do Akki, wymuszając jednocześnie na jego członkach złożenie ślubów czystości. Od tegoż szpitala powstała też nazwa bractwa przynależnego mu bractwa, gdy w 1191 papież Klemens III oficjalnie zatwierdził jego istnienie. Po zdobyciu Akki papież przyznał bractwu rozległe dobra wokół tego miasta i instytucja ta zaczęła szybko powiększać swoje szeregi.

W 1226 r. książę mazowiecki Konrad zaprosił - za namową Jadwigi Śląskiej - Zakon na swoje ziemie, przyznając mu w 1228 r. w dzierżawę ziemię chełmińską oraz ziemię michałowską. Pomimo tego Konrad zachował całość swoich prerogatyw książęcych. Nadane ziemia miały stanowić dla Zakonu bazę do rozpoczęcia walk z plemionami Prusów, które zagrażały północnym rubieżom Mazowsza. Zakon z pomocą legata papieskiego Wilhelma z Modeny podważał stanowisko biskupa pruskiego Chrystiana, aż w końcu przejął kontrolę nad misją w Prusach. Już w trakcie zmagań z Prusami dochodziło do starć wojsk zakonnych i litewskich. Po zdławieniu powstania pruskiego nastąpiła eskalacja konfliktu. W latach 1283-1325 Krzyżacy 75 razy wtargnęli na Żmudź, Litwę i Ruś Czarną. Litwini odpowiedzieli 44 atakami na ziemie Zakonu w Prusach i Inflantach.

Obecnie Krzyżacy przebywający na Limes Mundi mają niełatwe zadanie. Po pierwsze ich głównym celem jest dalsza chrystianizacja tych terenów. Do tego niektórzy inflanccy szlachcie wstąpili w szeregi tajnego bractwa Hirserów i grożą zbrojnym konfliktem, którego należy się także spodziewać ze strony wyjętych spod prawa rzezimieszków i piratów. Ponadto w lasach Litwy czyhają niebezpieczne zwierzęta, a Zły pozbawiony kontroli, nawiedza tutejszych mieszkańców. Na szczęście Krzyżacy mają tu także sprzymierzeńców oraz swoje niemal nie ograniczone zasoby Zakonu. Jednak ich główną siłą jest godna podziwu dyscyplina i niezachwiana wiara, potrafiąca czynić cuda. Wspólna modlitwa, błogosławieństwo, świętość, relikwie oraz woda święcona pomagają Krzyżakom w ich misji, kiedy zawodzi miecz, a czoło stawić trzeba rzeczom nadprzyrodzonym. Szepcze się o nieposkromionej sile Zakonu i Bożego Ognia, który sprowadzają na swoich zatwardziałych wrogów. Każdy gracz z cechą Świętość a także Komtur, Kapelan i Kleryk otrzymają dodatkową informację od MG. Należy pamiętać, że Krzyżak jest po pierwsze zakonnikiem, ale często należy też do szlacheckiego stanu, toteż nie obce są mu zwyczaje i dworska etykieta.

Hierarchia zakonna

Trzon Zakonu tworzą Bracia Zakonni(Ordens Bruder) – elitarni wojownicy. Spośród Braci rekrutuje się dowódców Zakonu - Komturów, którzy zajmują się dowodzeniem i polityką zakonną. W szeregach Zakonu można spotkać także nieskładających pełnych ślubów rycerzy zachodnich, zwykle pochodzących z Cesarstwa, przybyłych na wojnę z poganami w imię Boga i łupów. Mają oni nadzieję na zdobycie ziem na północnych krucjatach, osiedlenie się i założenie rodów, jako że zwykle na zachodzie nie mają już czego szukać. Z tego powodu składają często śluby tymczasowe, dające im pozycję Półbraci (Halbbruder), którzy po kresie próbnym mają możliwość przedłużyć śluby tymczasowe, przyjąć śluby wieczyste, albo mogą powrócić do stanu świeckiego bogatsi o zdobyte łupy i ziemie. Tych, którzy nie składają ślubów, a służą Zakonowi czasowo, nazywa się Rycerzami Pokutnikami (Crucifer) lub też Niosącymi Krzyż – są to wszelkiego rodzaju pokutnicy stanu szlacheckiego, którzy po określonym czasie służby otrzymują odpust zupełny i wracają do życia świeckiego. Odbywający pokutę szlachcic – Crucifer (za zgodą przełożonego), może uczestniczyć w turniejach, gdyż nie obowiązują go w pełni śluby zakonne. Szeregową armię tworzą Knechci Zakonni (Ordens Knechten) – ludzie nieszlacheckiego pochodzenia, służący okresowo lub dożywotnio w armii Zakonnej, oraz Piechota Leśna (Militus Silvanis) rekrutowana z podbitych i nawróconych pogan. Wśród Krzyżaków znajdują się także mniej militarnie nastawieni zakonnicy, których głównym zadaniem jest niesienie pomocy duchowej i medycznej swoim współbraciom. Obowiązkiem Szpitalników jest udzielanie pomocy medycznej w obrębie Zakonu, choć zdarza się, że za zgodą Komtura lub Braci Duchownych ich wiedza jest wykorzystywana także wśród osób świeckich. Swoboda poruszania się wśród nich daje szanse dotarcia do niejednej cennej informacji. Zadaniem Kapelanów i Kleryków natomiast jest pogłębianie i krzewienie wiary w Jedynego Boga za pośrednictwem Zakonu. Oni też kierują kancelariami zakonnymi. Bracia Duchowni są piśmienni i często znają oprócz łaciny i swej rodzimej mowy jeszcze jeden język. Są uczonymi i doradcami rycerzy, dlatego często to w ich rękach znajduje się prawdziwa władza.

Jeśli chcesz zagrać postacią duchowną, stwórz ją za pomocą zasad zaawansowanych. Zapraszamy również na forum do działu dramatis personae, gdzie przygotowane są propozycje postaci z Zakonu Krzyżackiego do wzięcia.

Śluby zakonne

• Pełne (Komtur, Bracia Zakonni, Kapelani, Klerycy, Szpitalnicy; czasem Knechci i Piechota leśna)

Śluby dotyczą wierności i posłuszeństwa wobec Zakonu i przełożonych, a także czystości oraz ubóstwa (życia bez własnego majątku). Najbardziej oddani rycerze Zakonu mają okazję dostąpić zaszczytu miana dowódcy zakonnego.

• Niepełne (Półbrat, Rycerz pokutnik; czasem Knechci i Piechota leśna)

Śluby dotyczą wierności i posłuszeństwa wobec Zakonu i przełożonych, a także czystości. Składane są na określony z góry czas.

Przydatne informacje

Poniżej znajduje się trochę informacji mających na celu urealnienie gry i pomoc w odgrywaniu zakonników. Szczególną uwagę zwróćcie na modlitwę, sankcje i zachowanie wobec współbraci.