Poligon 2

Znany świat to dzicz. Wszędzie rozciągają się gęste bory – niedostępne knieje pełne dziwnych stworów, zmór, utopców i bogunów. To tu są bramy do innych miejsc, miejsc pełnych mocy, żywych legend i zapomnianych bóstw. Niejeden podróżnik, wszedłszy w las, utknął w borze, w którym nie sposób umrzeć, rozciągającym się w nieskończoność, skazany na wieczną wędrówkę pośród żywiołów i legend. Po stuleciach tułaczki zapomina się, że było się kiedyś człowiekiem... Rozproszone pośród dziczy napotykamy z rzadka miejsca pełne ludzi, wyrastające wśród lasów zamki, osady, grody i miasta. Ludzie zbierają się w tych miejscach, szukając schronienia przed dziczą, jej dziwnymi bogami i kapryśnymi mocami rządzącymi światem – Śmiercią, Zmierzchem, Brzaskiem, Wiecznym Borem, Władzą, a ostatnio także Karnawałem i Postem. W takim świecie przyjdzie Ci żyć, świecie pełnym koszmarów i groźnego piękna dziczy. W takim świecie koniec jest zawsze bliski. Wielu ucieka się do wiary w Syna Bożego i Miłosiernego Boga, inni bronią Starych Praw lub prastarych bogów, jeszcze inni wierzą tylko w oręż. Oto granica znanego świata – oto Limes Mundi.

Podręcznik jest podzielony na następujące rozdziały:

1. Świat i Stronnictwa – tu poznasz świat gry i występujące w nim postaci. Możesz dowiedzieć się o nich więcej z krótkich dodatków dla graczy.
2. Mechanika – tu dowiesz się jak funkcjonować w świecie.
3. Tworzenie postaci i rejestracja – tu dowiesz się, jak stworzyć postać i zarejestrować się na Limes Mundi. Polecamy zapoznanie się z przygotowanymi przez nas postaciami prezentowanymi na forum w wątku 'dramatis personae' (link)

Świat i stronnictwa

Mityczna Europa i Historyczna Europa

Oto podręcznik do terenowej gry fabularnej, osadzonej w Mitycznej Europie. Świat, w którym przyjdzie Ci żyć, jest światem historycznym z założeniem, że prawie wszystko, w co wierzyli ówcześni około roku 1300, jest prawdą. Nie możesz mieć wątpliwości, że Bóg, diabły i anioły istnieją równolegle ze smokami, słowiańskimi bogami i wszelkimi duchami leśnymi. My dzisiaj możemy w to nie wierzyć, ale w Mitycznej Europie takie rzeczy nie podlegają dyskusji. Wiadomo, że choroby są wywoływane przez brak balansu pomiędzy humorami w ciele, mięso pozostawione samo sobie po jakimś czasie spontanicznie zamienia się w larwy much, a zmieszanie potu ludzkiego ze zbożem rodzi myszy. Empirycznie dowiedzione. W tej grze masz okazję wczuć się w taką mentalność i żyć w takim zadziwiającym świecie, być może rozbudzić w sobie fascynację tym okresem, a na pewno stwierdzić, że jest inny, niż to, czego uczono o średniowieczu w szkole.

Gra osadzona jest w realiach historycznych, ale nie znaczy to, że każdy gracz musi dokładnie znać historię i realia epoki. Ten podręcznik i dodatki dla graczy powiedzą Ci wszystko, co jest potrzebne, abyś mógł/mogła zacząć grać w tym świecie. Dla uczestników nieznających prawie wcale historii i mentalności średniowiecza proponujemy stworzenie na początek podstawowej, archetypicznej postaci. W grze funkcjonuje system mentorski, poprzez który gracze specjalnie przygotowani i obeznani z epoką wprowadzają bardziej początkujących w formy zachowania i sposoby myślenia, charakterystyczne dla średniowiecza. Jeśli więc martwisz się koniecznością odgrywania kwiecistej mowy rycerza, zostań najpierw giermkiem, a Twój mistrz w grze nauczy Cię wszystkiego, czego potrzebujesz, aby móc samodzielnie funkcjonować w świecie gry. Na LARPie bardzo ważny jest klimat, dlatego stawiamy duży nacisk na odgrywanie i zanurzenie w świecie, ale ponieważ wiemy, że tamten sposób myślenia i mówienia jest nam dziś obcy, zapewniamy wsparcie w tym względzie wewnątrz gry. Do tego przedstawiamy w podręczniku propozycje książek, gier, stron internetowych i filmów, które pomogą Wam zapoznać się z klimatem, zwłaszcza jeśli nie masz ochoty brnąć przez opracowania historyczne i kroniki epoki.

Zakładamy, że wiesz, czym jest LARP. Jeżeli jesteś kompletnie zielony/zielona w tej materii, przed przeczytaniem tego tekstu najpierw zapoznaj się z artykułem o LARPach (Life Action Role Playing) na Wikipedii, inaczej całość może wydawać się nader konfundująca i absurdalna. Serio.

Fabuła rozgrywa się na terenach północno-wschodniej Europy – od Wielkopolski na zachodzie poprzez ziemie Zakonu Krzyżackiego aż do Rygi na północy. Wschodnie granice to Litwa i Ukraina, ale w przyszłych odsłonach być może wyruszymy nawet na stepy. Na terenie gry każdy kawałek ziemi będzie odpowiadał którejś z historycznych krain – w ten sposób postacie mogą podróżować podczas gry od Rygi do Wilna, a czas w świecie gry traktujemy abstrakcyjnie.

Sugerowane źródła inspiracji do klimatu

System RPG "Ars Magica" (piąta edycja) był podstawą do powstania Limes Mundi;

Historia: polecamy `Krucjaty Północne` Eryka Christiansena na dobry początek;

Gry i książki: Warhammer w Kislevie, Pieśń Lodu i Ognia, Władca Pierścieni, Krzyżacy Sienkiewicza, świat Neila Gaimana, Gothic 1 i 2, Wiedźmin;

Filmy: Labirynt Fauna, Sekret księgi z Kells, Gra o Tron, Trzynasty wojownik, Siódma pieczęć, Braterstwo wilków, Merlin, Mgły Avalonu, Gormenghast, Excalibur.

Limes Mundi: Wojna Postu z Karnawałem

Druga gra rozpoczyna się latem 1301 roku, dokładnie w rok po zdarzeniach, które wielu z Was miało okazję obserwować pod Rygą. Po niesamowitych przywidzeniach mieszkańców miasta, nazywanych przez ludzi lasu powrotem starych bóstw, wielu zastanawiało się co tak naprawdę widzieli. Po niesamowitej nocy przesilenia letniego, w czasie której większość mieszkańców miasta wymaszerowała za mury pod pobliski kurhan, wszyscy obudzili się z mocnym bólem głowy i wspomnieniamiprzedziwnych snów. W niejasnych obrazach tych nocnych majaków niektórzy wspominali mężczyznę dzierżącego skrzynię, który zamykał w niej wiszącą w powietrzu groźbę. Część z tych, którzy byli tej przedziwnej nocy obecni na kurhanie zaginęła na pewien czas. Jedni w owych dniach zadbali o dodatkową spowiedź, drudzy odnawiali stare rytuały ku chwale bogów przyrody, inni zaś topili niezrozumienie w mocnym i podłym alkoholu lub wracali do codziennego kieratu.

Tym razem wydarzenia, w których będziecie brali udział toczyć się będą na południe od Rygi (a więc bliżej terenów Zakonnych), w części Litwy zwanej Samogitią. Pan Tiesenhausen, który pojął był małżonkę roku poprzedniego, sprasza do wsi gości na spóźnioną zabawę weselną. W związku z tym radosnym wydarzeniem, w okolice zjedzie się rodzina, goście, służba, kupcy, interesanci wszelkiej maści i proweniencji, poznani po drodze druhowie, ciekawscy, nieproszeni kuzyni i adwersarze - słowem wszyscy liczący na okazję do zabawy lub potencjalnej bitki, choć na czas wesela ogłoszono zawieszenie broni, którego strzec maja przedstawiciele władzy. Niewykluczone, że takie zgromadzenie możnych, ale i biedoty ściągnie do wsi złodziejaszków z połowy Litwy.

Wesele uświetni również obecność władz kościelnych, które następnego dnia mają ponoć beatyfikować poległego rok wcześniej męczeńską śmiercią biskupa Dorpatu. Kościół z tego względu przymknie nawet oko na towarzyszący weselu turniej rycerski. Odbędą się również potyczki dla plebejuszy, gdzie miejscowi woje powalczą o trzodę chlewną i insze dobrodziejstwa. Kto zaś beztrosce w zabawie chciałby się oddać w pełni, niechaj trzyma się blisko ognia i od dziczy boru stroni. Ten bowiem, bardziej nawet niźli pod Rygą, dziwny jest i nieprzyjazny.

Nieśmiertelny Świat

O różnicy pomiędzy poganami a chrześcijanami

Niepojęta i dzika moc Wiecznego Lasu znajduje się stale na wyciągnięcie ręki. Wystarczy wyjść przez bramę miejską albo poza obręb wsi, aby stanąć twarzą w twarz ze światem starych bogów, niepojętym i nie znającym człowieka. Strzygi, Zmory, Zdusze, Żarptaki, Bazyliszki, Zwierzokształtni i poganie panują wszędzie tam, gdzie miecze i krzyże chrześcijańskich panów nie sięgają. Przeciętny chrześcijanin, gdy spotka się z nieznanym, szybko się przeżegna i pobiegnie do najbliższej kaplicy zdrowaśki odmawiać. Oczywiście często przy okazji zrobi znaki i odmówi pod nosem zaklęcia znane jeszcze z czasów, gdy jego przodkowie modlili się do drzew, a które babka jego odmawiała za każdym razem, gdy poza zagrodę wychodziła. Zresztą – kaplica, do której biegnie nasz chrześcijanin, stoi tam, gdzie kiedyś stało święte drzewo... ale nieliczni spośród śmiertelnych to jeszcze pamiętają. To, co teologowie nazywają zabobonem, jest po prostu starym, sprawdzonym sposobem utrzymywania dobrych, sąsiedzkich stosunków z nieśmiertelnymi.

Średniowieczny chrześcijanin znajduje się gdzieś pomiędzy wiarą w Jedynego Boga a pogańskim wielbieniem przedmiotów, istot i miejsc, ku załamaniu nerwowemu teologów i mimo tysiąca lat panowania chrześcijaństwa. Wiara we Wszechmocnego jest dla większości ludzi mało konkretna i potrzebne są namacalne dowody cudów (relikty) oraz pośrednicy, czyli Święci od konkretów - nie wypada przecież obciążać Najwyższego takimi drobnymi sprawami, jak na przykład zagubiony sierp.

Dla teologów, jak i dla większości zwykłych chrześcijan i pogan, fakt istnienia Stwórcy jest niezaprzeczalny. Różnice pojawiają się w interpretacji intencji i natury Najwyższego oraz celowości i sensowności świata. Dla ludzi wszelkie istoty nieśmiertelne wydają się niepojęte, dziwne, potężne i często kapryśne, poczynając od samego Stwórcy, poprzez anioły, demony i wszystko inne pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Pytanie, co jest bezpieczniejsze – oddawanie czci tylko Stwórcy, czy wszystkim jego kreacjom? Wszak wręcz nabożną cześć trzeba oddać także Seniorowi, Cesarzowi i Patriarchom – wszyscy przecież władają światem jako boscy pomazańcy... Czym się różni heros od Syna Bożego oprócz tego, że ten drugi ma szczęście po prostu być pierworodnym synem Najwyższego (a nie jakiegoś pomniejszego bóstwa), co go czyni dziedzicem Królestwa Niebieskiego? Oddajcie Bogu co boskie, a Cesarzowi co cesarskie... a i o Matce Boskiej nie zapominając! Nic dziwnego, że prosty człowiek jest dziś taki zagubiony.

O naturze nieśmiertelnych

Kim tak naprawdę są nieśmiertelni? Dla pogan są bogami i bóstwami, duchami i mistycznym znaczeniem miejsc, czynów i wydarzeń. Niektórzy są dla nich opiekunami, inni potężnymi, lecz kapryśnymi istotami, które trzeba przebłagać.

Dla większości chrześcijańskich teologów są jednak diabłami, sługami Złego, których trzeba przegnać. Dla uczonych natomiast nieśmiertelni są istotami pół-materialnymi, które żyją własnym życiem i dla których świat śmiertelnych istot to kuriozum, pełne sprzeczności i bezsensu.

Pośród uczonych nazw na takie istoty jest wiele – jednak w słowiańskich językach nazywa się je Bogunami. Teologiczna definicja tych istot mówi, że jest to każda istota duchowa nie będąca aniołem ani zmarłym człowiekiem. Czasem upadłe anioły podszywają się pod Boguny, udając bóstwa pogańskie i wykorzystując ludzką łatwowierność, ale dla większości Bogunów ludzkość i świat śmiertelny są po prostu obojętne. Zdarzają się też istoty przyjazne ludziom – kilka nawet nawróciło się na chrześcijaństwo, taka na przykład Brigit z Irlandii, która przed nadejściem Św. Patryka miała własną świątynię wiecznego ognia, a która dziś jest znana jako Św. Brygida... i też jest strażniczką świętego ognia, tym razem w klasztorze Brygidek.

Nieśmiertelna krew w żyłach ludzkich

Krew nieśmiertelna nie ma prawa mieszać się z krwią śmiertelników – takie przykazy znały wszystkie ludy ziemi od niepamiętnych czasów. Jednak zawsze, czy to poprzez grzechy ludzi albo machinacje nieśmiertelnych, łamano to święte prawo. Krew nieśmiertelnych oraz idąca z nią moc i wiedza, gdziekolwiek nie mieszała się z krwią ludzką, przynosiła nieszczęście i niszczyła boski porządek świata. Jak powiada tajemnicza księga Henocha oraz pierwsza księga Pentateuch, ludzkość poprzez związki kobiet z nieśmiertelnymi poznała tajemnice, jakich nigdy nie miała poznać – ogień, żelazo, magię, wiedzę i fragmenty mocy samego stwórcy. Ile w tym prawdy, trudno stwierdzić. Prawdą jest, że wszędzie na świecie rodzą się co i raz ludzie z dziwnymi zdolnościami. Każdy kiedyś spotkał taką osobę – dzieci wiedzące zawsze, gdy dorośli kłamią, śniące o dziwnych, odległych miejscach, znające prawdy o świecie, których nie powinny w tak młodym wieku znać. Zdarzają się także starsze osoby posiadające dar widzenia, które z szaleństwem w oczach spoglądają na to, w czym inni nie widzą nic nadzwyczajnego, nie mówiąc już o wiedźmach wyjaśniających sny, kapłanach i kapłankach, z którymi zwykli ludzie na co dzień starają się nie przebywać. Unikają ich gdyż towarzystwo tych dziwnych Obdarzonych wywołuje zawsze strach, nienawiść lub smutek. Mąci w głowie i do złego popycha. Pośród chrześcijan słyszy się plotki o czarownikach i nieziemskich istotach, które przybywają odebrać takie dzieci rodzicom i zanieść je do swoich nieziemskich królestw. Co bardziej odważni szemrzą, że sam Patriarcha Rzymu utworzył tajny zakon szukający takich obdarzonych. Pośród pogan prawda o Obdarzonych jest bardziej jawna – osoby, o których znaki mówią, że ich los z bogami jest związany, są oddawane do świątyń na inicjacje. Można się tylko zastanawiać czy bardziej przez poszanowanie tradycji, czy ze strachu przed życiem w ich towarzystwie.

Stronnictwa Śmiertelników w Inflantach

Poniżej znajdziesz informacje o funkcjonujących w świecie stronnictwach. Aby dowiedzieć się o nich więcej ściągnij odpowiedni dodatek dla gracza.

Zakon Szpitalników Najświętszej Marii Panny Narodu Niemieckiego (Krzyżacy)

Zaproszeni przez Księcia Konrada Mazowieckiego do walki z poganami, obdarzeni Ziemią Chełmińską zbrojni mnisi reguły Św. Augustyna, w krótkim czasie podbili Prusów i utworzyli zalążek nowego imperium. To niegdyś efemeryczne państwo, rządzone przez germańskich mnichów-rycerzy jest dziś potęgą na skalę światową. Będąc wspieranym przez Cesarza Rzymskiego i ciągły napływ zachodnich krzyżowców Zakon jest największą potęgą militarną na wschodzie, zagrażającą ziemiom pogańskim i egzekwującą hegemonię wśród sąsiednich państw chrześcijańskich. Jednak na terenach Zakonu trwa wojna domowa. W Liwonii (po polsku Inflanty) mieszczanie z Rygi sprzymierzyli się z pogańskim księciem Vitenesem przeciwko zakonnym komturom i w bitwie pod Turaidą kilka lat temu rozgromili armię północną Zakonu. Zginęło w niej ponad 60 braci zakonnych wraz z Liwońskim Landsmeistrem Zakonu, Brunonem, oraz liczni półbracia i knechtowie. Zaraz po tym Kniaź Vitenes wkroczył do Rygi i zniszczył doszczętnie krzyżacki zamek - nie trzeba tu dodawać, że bramy miasta zostały otwarte przez ryskich mieszczan. Ale to nie jedyne złe wieści dla Zakonu. Po utracie Akki w Ziemi Świętej baza Zakonu została przeniesiona do Wenecji, skąd Hochmeister dyryguje działaniami braci. Jednak jego pozycja słabnie z dnia na dzień, zwłaszcza od czasu, gdy król Francji Filip (zwany Pięknisiem) postanowił odbudować potęgę Franków w Świecie Chrześcijańskim. Postacie Zakonu są głównie nastawione na walkę, podbój i agresywną politykę w imię Jedynego Boga. Nie muszą się martwić o ekwipunek ani żywność, jako że wszystko, czego potrzebują, jest im dostarczane przez logistyków zakonnych – jedyne, co ich obchodzi, to wojna i modlitwa.

Decydując się na grę dowolną postacią w szeregach Zakonu Krzyżackiego koniecznie pobierz i przeczytaj dodatek – Organizacja Zakonu Krzyżackiego.

Wielkie Księstwo Litewskie

Większość pogańskich plemion jest dziś podbita, ochrzczona siłą i poddana Zakonowi. Wielu Bałtów zrezygnowało z dalszego oporu i przyjęło chrześcijaństwo, zwłaszcza po serii katastrofalnych powstań ostatnich lat. Nie wszyscy jednak godzą się ze swoim losem – ostatnie zwycięstwa Kniazia Vitenesa w Liwonii wznowiły ducha bojowego pośród leśnych plemion Prusów, Letgalów, Kuronów, Selonów, Samogitów i Liwów..

Stają się oni nie tylko wojownikami i medykami oddanymi sprawie. Charakteryzuje ich bowiem niezwykła umiejętność korzystania z naturalnego dla nich otoczenia lasu. Czyni to z nich niebezpiecznych i skutecznych buntowników gotowych poświęcać życie w imię obrony starych bogów i ich praw.

Decydując się na grę jakąkolwiek pogańską postacią koniecznie pobierz i przeczytaj dodatek Wielkie Księstwo Litewskie.

Inflanccy buntownicy

W niepewnym sojuszu z Litwinami pozostaje miasto Ryga i duża część świeckiej szlachty z Liwonii. Sytuacja wojny domowej w Liwonii jest tak zagmatwana, że potrzeba by osobnej książki, aby ją wyjaśnić. Mówiąc krótko, mieszczanie ryscy mają dość panoszenia się Krzyżaków na ich terenach (a zwłaszcza ich poborców podatkowych) i sprzymierzyli się z lokalną, germańską szlachtą, tworząc tajne bractwo Hirserów. Poza nimi pośród buntowników inflanckich znajdziesz typowych mieszkańców miast, wsi i dworów: kupców, szpiegów, żebraków, włóczęgów i rzemieślników zrzeszonych pod jednym sztandarem niechęci do Zakonu..

Decydując się na grę jakąkolwiek postacią „miejską”, niechętną Zakonowi, koniecznie pobierz i przeczytaj dodatek – Buntownicy Inflanccy.

Neutralne stronnictwa

Poza powyższymi stronnictwami Litwę zamieszkuje lub odwiedza coraz liczniejsze grono interesantów ze wschodnich i południowych Księstw europejskich, szukających w tych stronach wsparcia militarnego lub szansy na zarobek. Do tego gościńce, osady i miasta pełne są ciekawych świata rdzennych i napływowych wojowników, nierzadko nawet wysoko urodzonych, którzy opuścili dom rodzinny by szukać chwały. Takową rozgłaszają trubadurzy i podróżnicy przemierzający kraj z południa na północ. Opisywane przez nich bitwy widzieli także liczni domorośli medycy praktykujący wiedzę na pokonanych nieszczęśnikach. Innym udaje się rozpocząć studia na nielicznych uniwersytetach, choć umysły nieprzywykłe do nauki często kierują swoje myśli na powrót w stronę prac rzemieślniczych wykonywanych w ich rodzinach z dziada pradziada.

Jeśli chcesz zagrać jakakolwiek postacią wypełniającą kolorową mozaikę średniowiecznej różnorodności bez wcześniejszego popierania stronnictw, koniecznie pobierz i przeczytaj dodatek Stronnictwa Neutralne.

Mechanika

Zasada nr 1. Nie Będziesz Dupkiem

Tak naprawdę to wszystkie zasady LARPowania można ująć w jednym, fundamentalnym stwierdzeniu: `nie będziesz dupkiem`. Jest to cudowne i eleganckie ujęcie całej idei. Wszystkie działania uczestników powinny być podporządkowane tej zasadzie. Przybywamy na grę, aby się dobrze bawić i umożliwić wszystkim dobrą zabawę. Dalsze zasady są tylko aneksem do Zasady Nr 1.

Zasada nr 2. Drama ponad Mechaniką

Jeśli w którymkolwiek momencie mechanika przeszkadza w odgrywaniu postaci albo działa wbrew Zasadzie nr 1, należy mechanikę ignorować i po grze poinformować MG, co przeszkadzało w grze.

PAX

Jak w każdej dobrej grze, każdy grający ma słowo klucz, które nakazuje przerwać zabawę natychmiast, niezależnie co się dzieje. Jeśli którakolwiek osoba zakrzyknie podczas gry `PAX!`, wszyscy w zasięgu słuchu muszą natychmiast przerwać grę i zamarznąć w ruchu. Zatrzymujący grę musi wyjaśnić wszystkim, dlaczego wstrzymał rozgrywkę. Tej zasady należy używać przede wszystkim w razie jakiegoś realnego niebezpieczeństwa (ktoś ma napad paniki, padaczki, złamie rękę itp.).

Zasady PAX należy bezwzględnie przestrzegać i pod żadnym pozorem nie wolno jej nadużywać.

Podział Ról

Wśród uczestników funkcjonuje następujący podział ról:

Mistrzowie Gry (MG)

Każdy MG wciela się w jedną z poniższych mocy. Na odsłonie Limes Mundi 2013 towarzyszyć Wam będzie:

Śmierć – Ponury Żniwiarz obecny wszędzie tam, gdzie toczy się walka i rozprzestrzenia choroba.

Zmierzch – niezbadana rzeczywistość, do której trafiają na męki nierozważni czarownicy.

Brzask – siła pomagająca początkującym graczom zrozumieć rzeczywistość i odnaleźć się w świecie. Bór – otacza opieką swoich mieszkańców i działa wszędzie tam gdzie wiara w starych bogów jeszcze nie umarła.

Władza – rządzi światem śmiertelnych i wszelkimi ich namiętnościami.

Post i Karnawał – zaprowadza wojnę między Wami i w Was samych.

Od indywidualnego uznania MG zależy, jako kto Ci się objawi. Może bowiem odsłonić swoją twarz jako ten tajemniczy osobnik z zadaniem w `typowej karczmie`, kapitan najemników ze zleceniem, chciwy bankier głodny spłaty długu, czy nawet jako szczególne miejsce albo wydarzenie. Może również swoją twarz przed Tobą zasłonić maską – wiedz, że objawia Ci się wtedy jako ucieleśnienie mocy. W każdym z tych przypadków zaczyna się dla Ciebie przygoda. Technicznie rzecz ujmując załóż proszę, że MG jest narratorem wydarzeń i traktowany powinien być jak powietrze tak długo, aż nie podejmie interakcji z Tobą lub Ty jej nie zainicjujesz. W innych wypadkach staraj się nie zwracać na niego uwagi i grać zakładając jego nieobecność.

Organizatorzy (Org)

Do Organizatorów należą wszyscy Ci dobrzy ludzie, którzy pomogli przy realizacji projektu.

Postaci specjalne

Zwyczajni gracze, którzy znają dokładniej niektóre wątki i pomagają MG w rozwijaniu fabuły, albo przy tworzeniu klimatu podczas gry. Postacią specjalną może zostać taki gracz, który lubi grać sam i umie zorganizować grę innym.

Mentorzy

Mentorem może zostać każdy gracz. Każdy mentor jest specjalistą w jakiejś dziedzinie – może to być uczenie rzeczywistych umiejętności podczas gry, albo konkretna wiedza o heraldyce czy etykiecie dworskiej. Mentorzy pomagają innym graczom wczuć się w klimat, uczą jak odgrywać używanie zdobytych umiejętności. Mentorem może być na przykład mistrz ceremonii w zamku, rycerz uczący giermka, wędrowny kapłan nauczający o wierze, mistrz gildii chroniący wiedzę swojego cechu, nauczyciel tańca, albo nawet stary, doświadczony sługa rodu. Mentor uczący konkretnych umiejętności może odmówić nauki, jeśli uzna, że gracz nie zasłużył na nią, np. oszukując, albo jest już za dużo tej konkretnej umiejętności w grze. Mentor może też odmówić zatwierdzenia umiejętności, jeśli gracz jej nie odgrywa w świecie gry. Nie chodzi oczywiście o to, by wszyscy stali się nagle doskonałymi aktorami, ale każdy gracz powinien przyłożyć się do odgrywania postaci tak dobrze, jak tylko potrafi.

Jeśli jesteś w czymś dobry i chcesz zostać mentorem na Limes Mundi, zgłoś to podczas rejestracji.

Arbitrzy

Wszelkie drobne niejasności i sprzeczki o zasady czy uczciwość należy rozstrzygać poprzez arbitrów. Jeśli podczas gry coś jest nie tak, zawołaj arbitra i przedstaw problem. Arbiter ma prawo egzekwować LARPową sprawiedliwość, rekwirować niebezpieczną broń i jest sędzią w sporach. Poza tym arbitrzy, tak jak mentorzy, mogą być normalnymi graczami. Arbitrzy zostaną przedstawieni przed grą do wiadomości wszystkich graczy.

Jeśli masz głowę do zasad i chcesz zostać arbitrem na Limes Mundi, zgłoś to podczas rejestracji.

Bohaterowie Graczy

Postaci odgrywane przez graczy.

Punkty Dekadencji

Ci z graczy, którzy wyróżnią się szczególną dbałością o wizualny i empiryczny klimat gry nagradzani będą pamiątkową sesją zdjęciową. Przykładowe elementy, za które przyznawane są punkty:

• W obozie nie ma żadnych widocznych nowoczesnych elementów, a namioty są odpowiednio stylizowane. Gracz lub ich grupa ma przygotowane jedzenie dla innych, które może sprzedawać za LARPowe pieniądze lub korzystać z niego w trakcie gry.
• Jedzenie jest odpowiednie do klimatu (zacząć od chleba ze smalcem, grochu, fasoli, soczewicy, ciasta; żadnych ziemniaków, plastiku, gotowych dań, puszek itp.)
• Godna zastawa (żadnego plastiku), strój, broń, etc.
• Miód pitny dla zmęczonych MG; Miód pitny w ogóle.
• Ornamenty wszelakiej maści.

Wasza inicjatywa będzie mile widziana i zauważana. Zachęcamy do wspólnego tworzenia realistycznego klimatu Limes Mundi.

Gracz i Postać

Istnieje jedno fundamentalne rozróżnienie, o którym nigdy nie powinno się zapomnieć – gracz i postać. Gracz to osoba ludzka odgrywająca rolę postaci. Postać to fikcyjna istota ze świata gry, odgrywana przez gracza. Jeżeli ktoś pomyli jedno z drugim, zacznie się obrażać na przegraną postaci, jakby go to dotknęło osobiście, a wszelkie emocje z gry będzie przenosić pomiędzy światem rzeczywistym a światem gry. Podstawowym kryterium, czy nadajesz się do LARPa, jest zdolność odróżniania siebie od swojej postaci.

Karta Postaci

Każda postać w grze ma swoją własną duszę, reprezentowaną przez Kartę Postaci (patrz załącznik Karta Postaci). Podczas gry musisz ją mieć zawsze przy sobie – jeśli ją zgubisz, oznacza to, że Twoja postać nie ma duszy i będzie błąkać się po lasach i bagnach jako upiór, póki nie znajdzie swojej duszy, albo nie zdecydujesz się stworzyć nowej postaci.

Karta Postaci służy graczom, aby notować na niej historię postaci, aktualne zadania, przynależność, posiadane zdolności oraz streszczenie zasad. Nikt nie ma prawa bez zezwolenia zaglądać w cudzą Kartę Postaci, chyba że jest to MG albo postać rzucająca odpowiednie zaklęcie czy używająca odpowiedniej zdolności (np. przesłuchiwanie, picie).

Na odwrocie zamieściliśmy spis najważniejszych zasad, ale liczymy, że zapoznacie się z ich całością.

Gra i Poza Grą

Podczas gry wszystkie mówione słowa i działania podejmowane przez gracza są traktowane jako `W Grze` - zakłada się, że czyni je postać. Bacz na to, co mówisz, bo zostanie to użyte przeciwko Tobie i wystrzegaj się słów, jakich Twoja postać by nie użyła. Jeżeli jest coś, co musi być powiedziane przez gracza `Poza Grą`, należy to wyraźnie zaznaczyć. Najczęstszym tego użyciem będzie wyjaśnianie efektów zaklęć i zdolności postaci. Na przykład: Czarownik rzuca przed walką zaklęcie na towarzysza. Macha dłońmi, mamrocze mistycznie pod nosem, po czym przywiązuje sznurek do nadgarstka towarzysza i mówi:

"Niech Twa skóra stanie się jak drewno. Poza grą: broń obuchowa nie działa na Ciebie, póki będę trzymał drugi koniec sznurka albo nie otrzymam rany. Wracając: Nie oddalaj się ode mnie, bo czar pryśnie."

Ten wzór mówienia `Poza Grą` i `Wracając:` należy ograniczyć do minimum dla płynności rozgrywki i wszelkie interakcje utrzymać w miarę możliwości `W Grze`.

Języki i pismo

Każda postać posiada jeden język rodzimy wpisywany na Kartę Postaci za darmo. Dodatkowo niektóre cechy pochodzenia i zdolności pozwalają postaciom uczyć się dodatkowych języków. Podczas gry domyślnie wszystkie postacie mówią w czymś w rodzaju Lingua Franca, czyli języku powszechnym, będącym mieszanką niemieckiego, słowiańskiego, łaciny i języków lokalnych. Jeśli dwoje graczy chce porozumieć się w języku, który tylko oni znają, muszą to zadeklarować innym graczom i nikt, kto nie zna tego języka, nie może podsłuchiwać. Jest to bardzo przydatne np. wewnątrz obozu jenieckiego albo w zamku, gdzie ściany mają uszy.

Domyślnie każda postać jest niepiśmienna - pismo dla takich to takie straszne, magiczne i mistyczne robaczki świętojańskie. Aby nauczyć się pisać i czytać w danym języku, postać najpierw musi zdobyć umiejętność Piśmienny danego alfabetu. W większości przypadków nauka języków literackich (łacina, greka, arabski, hebrajski) wiąże się z nauką pisania i czytania w danym alfabecie.

Miłość, emocje, romans i czochranie

Zakochanie i romanse między postaciami są jak najbardziej mile widziane (i jak się okazało częste) podczas gry – gramy w końcu w epoce, w której wychwalanie cnót (i niecnót) pięknych pań jest na porządku dziennym, a wielcy rycerze potrafią umrzeć ze wzruszenia (dość powszechna to śmierć, jeśli wierzyć trubadurom). Wszelkie emocje w Limes Mundi powinno się odgrywać intensywnie i teatralnie, z naszego punktu widzenia wręcz przesadnie. Przeciwnie niż w dzisiejszej kulturze intensywne odczuwanie i okazywanie całej gamy emocji jest kulturowo akceptowane, a nawet wymagane. Wzruszony rycerz powinien płakać, wściekła dama tłuc talerze i misy. Seks między postaciami jest jak najbardziej możliwy, a jest on odgrywany przez masaż głowy (popularnie zwany czochraniem), zajęcie tyleż intymne, co zwykle niegroźne w skutkach. Jeżeli ktoś nakryje kochanków podczas czochrania, należy to stosownie odegrać.

Postacie żeńskie będące dziewicami muszą mieć czerwoną podwiązkę. Jest to niezwykle ważne dla postaci szlacheckich oraz daje ochronę przed czarami. W momencie wyczochrania takiej dziewicy, ta musi oddać podwiązkę kochankowi.

Jeżeli masz partnera, proszę omówcie przed grą kwestię czochrania.

Przepijanie oraz alkohol podczas gry

`Co, ze mną się nie napijesz!?`

Wszelki alkohol przynoszony na grę należy oznaczyć jako własny (albo wspólny) i złożyć na przechowanie w karczmie. Podczas gry można za LARPowe pieniądze takowy trunek kupić u karczmarza. Można także przepijać do innych postaci – dwie postacie siadają i piją po porcji trunku, po czym grają w kamień-papier-nożyce. Przegrana postać jest ciężko pijana przez kilka minut – powinna to stosownie odegrać albo wypłakując się w ramię zwycięzcy, albo zaśpiewawszy jakąś pijacką pieśń, rozpocząwszy radosną burdę czy zatańczywszy na stole. Po odegraniu musi pokazać zwycięzcy jedną cechę startową ze swojej karty postaci, łącznie z opisem, albo opowiedzieć jakąś tajemnicę, której zażąda zwycięzca. Jeśli ktoś przegra trzy kolejki z daną postacią, musi pokazać całą kartę postaci zwycięzcy. In vino veritas.

Karczmarz może odmówić wydania alkoholu, jeśli uzna, że gracz jest zbyt pijany, albo nie ma 18 lat (mentalnie czy fizycznie).

Przedmioty w grze

Każda postać zaczyna grę z pewną ilością przedmiotów reprezentowanych przez Karty Przedmiotów (KP). Wszystkie KP należy podczas gry trzymać razem z Kartą Postaci i po grze zwrócić je MG, który przechowa je do następnej rozgrywki. Jeśli ktoś pojmie jeńca, ten musi pokazać mu wszystkie posiadane KP. Każdy gracz powinien przygotować sobie przed grą przedmioty, które chce wprowadzić do gry. Są one traktowane jako nieistniejące, póki gracz nie otrzyma dla nich odpowiednich KP. Nie ma ograniczenia co do ilości posiadanych KP – zakładamy, że za każdym graczem biega taki Sancho z osiołkiem, który to wszystko dźwiga.

Uwaga: jeżeli np. przeszukując jeńca, zabierasz mu KP `Hełm`, a nie masz hełmu, zakładamy, że zdobyty hełm na Ciebie nie pasuje albo jest uszkodzony – możesz go jednak sprzedać po odpowiedniej cenie. Nie wolno zabierać od innych graczy fizycznych przedmiotów bez ich pozwolenia – KP wolno jednak rabować do woli. Jeżeli stracisz na przykład KP miecza, musisz ten miecz schować i nie możesz go używać do czasu zdobycia KP `Miecz`. Tak samo, jeśli sprzedasz amulet drugiej postaci, przekaż graczowi KP i jeśli nie chcesz wypożyczyć swojej reprezentacji amuletu, tamten gracz musi znaleźć sobie coś, co wygląda na amulet.

Obdarzeni

Jeżeli kiedykolwiek spotkasz postać w grze i dostrzeżesz przy jej włosach lub uszach ozdoby z ladaczniczoróżowych piór, oznacza to, że Twoja postać spotkała kogoś nadzwyczaj odpychającego. Pióra te oznaczają, że dla Twojej postaci taki osobnik zdaje się kimś bardzo dziwnym i podejrzanym – nie ufasz takiej osobie z jakiegoś powodu. Widzisz w niej wszystko to, czego Twoja postać nie znosi w sobie samej – jeżeli Twoja postać jest skąpcem, napotkany osobnik wydaje się bardzo chciwym oszustem, który pragnie Twoich pieniędzy, jeżeli Twoja postać jest nadmiernie honorowym rycerzem, napotkany osobnik jest kimś, kto na pewno splamił swój honor i za grosz nie można takiej osobie ufać itp. W każdym wypadku należy to odpowiednio odegrać– Twoja postać nie wpadnie w szał, nie zaatakuje takiej osoby bez powodu, ale raczej pogardliwie, a nawet z odrobiną strachu odmówi takiej osobie pomocy, albo zażąda za pomoc podwójnej ceny. Jak najszybciej będziesz chciał się usunąć z kontaktu z takim osobnikiem. Nie wolno nosić ladaczniczoróżowego koloru bez zezwolenia MG.

Walka

"Jeśli wydaje Ci się, że Twoja broń jest za krótka, zrób krok do przodu."

Walka w grze odbywa się przy pomocy uświęconej tradycją broni otulinowej lub specjalnej LARPowej broni lateksowej. Przypominamy, że otulina to nie jest papier toaletowy – przed grą będzie inspekcja broni. Otulić należy także tarcze. Pod warunkiem obopólnej zgody graczy, walka działa na zasadzie warunkowego pełnego kontaktu, co oznacza, że dozwolone są wszelkie chwyty zapaśnicze, przewracanie i popychanie, ale tylko w przypadku, gdy jesteśmy pewni, że nie zrobimy przeciwnikowi krzywdy, zwłaszcza atakując kogoś młodszego, drobniejszego, gorzej uzbrojonego, w okularach itp. To bardzo delikatna zasada, dlatego każdy gracz musi mieć wyczucie. Do tego obowiązuje zasada „no pain” - „bez bólu”. Jeśli nie chcesz, aby np. ktoś Cię rzucił na ziemię, w momencie, gdy się do tego przymierza, krzyknij: „bez bólu”. Przeciwnik musi Cię wtedy puścić, ale Ty powinieneś/powinnaś położyć się na ziemi, tak, jakby on Tobą naprawdę rzucił - skutek fabularny w świecie musi być. Jeśli nie chcesz skorzystać z zasady „bez bólu” i chcesz bronić się przed położeniem na ziemi, możesz to zrobić, ale bierzesz tym samym na siebie odpowiedzialność za ewentualne urazy czy obtłuczenia. Osoby ewidentnie przeginające w walce lub niehonorujące zasady „bez bólu” (patrz zasada nr 1) będą lądować w loszku dla ochłonięcia, a w razie uporczywego łamania zasady nr 1 (np. przez okładanie otulinowcem niewalczącej, bezbronnej postaci) będą usuwane z gry. W razie jakichkolwiek problemów każdy z graczy może, a nawet powinien, zgłosić się do najbliższego arbitra lub MG.

Strefy ataku bronią otulinową

Strefy dozwolone do ataku bronią otulinową to tułów (bez krocza), ręce (bez dłoni) i nogi (bez stóp). Ataki należy wykonywać tak, aby cios był zarówno bezpieczny, jak i miał odpowiedni zamach – nikt nie weźmie `klepnięcia` czubkiem miecza za udany cios. Gdy któryś z walczących zostanie trafiony, musi zadecydować, czy cios rzeczywiście wyłączyłby go z akcji. Jeśli uzna, że atak był za słaby, przyjmujemy, że został lekko ranny – nie ma to wpływu na grę, ale należy to odegrać albo syknięciem z bólu, okrzykiem strachu i gniewu itp. Wszystkie trafienia w strefy niedozwolone są draśnięciami. Jeśli postać posiada „pancerne” rękawice, może chwytać ostrze przeciwnika.

Zranienie

W chwili, gdy gracz uzna, że trafienie w rzeczywistości wyłączyłoby go z akcji, musi odpowiednio to odegrać, czyli zawyć, zatoczyć się i paść efektownie na ziemię. Im bardziej dramatyczny upadek i okrzyk, tym lepiej. Gracz jest ranny – oznacza to, że do końca walki musi leżeć na ziemi, zwijać się z bólu, błagać o litość czy wołać o ratunek. W przypadku dużego zgiełku należy szybko wybiec z walki, aby nie ryzykować stratowania i paść na ziemię niedaleko pola bitwy. Przez 2 minuty od zranienia postać jest unieruchomiona – nie może nic robić oprócz wołania o pomoc. Po tym czasie może wstać i poruszać się tylko kuśtykając i podpierając swoją bronią. Ponowne zranienie powoduje kolejne unieruchomienie. Postać powinna udać się jak najszybciej do chirurga, który uleczy rany i przywróci postać do zdrowia.

Branie jeńców

Postać, której zwiąże się ręce, czy nogi, nie może ich rozwiązać (chyba że przy pomocy zdolności Mistrz Ucieczki). Supły należy robić lekkie, aby każdy w razie czego mógł je rozwiązać i nikt nie dostał gangreny. Prosimy tu o nietrzymanie graczy w niewoli za długo, aby nie zepsuć nikomu gry.

Jak widać zasady walki przygotowane są dla graczy uczciwych i dojrzałych, którzy rozumieją, że przegrana jest częścią dobrej gry.

Śmierć postaci

Zakładamy, że większość potyczek jest nastawiona na rabunek, branie jeńców i wymuszanie okupów, hołdów, mariaży etc. Umrzeć można na 3 sposoby:

1. Gdy MG ogłosi przed bitwą zasadę „wojna totalna” - oznacza to, że konflikt doszedł do takiego punktu, gdzie nikt już nie myśli o braniu jeńców i okupie, ale tylko o wymordowaniu wroga. Podczas wojny totalnej wolno dobijać rannych – należy im wtedy zabrać Karty Postaci i oddać je MG – nie wszyscy zginą, ale okaleczeń będzie i tak sporo.
2. Postać z cechą `zabójca` może dokonywać zabójstw na postaciach, na których zabicie MG wyraża zgodę. Zwykle wtedy upatrzona ofiara dostaje od opatrzności (MG) ostrzeżenie, że jej życie jest zagrożone.
3. Gdy MG podejdzie do rannej postaci, może zadecydować o jej śmierci.

Zabicie czyjejś postaci dla samego tylko aktu bez zgody MG, traktowane będzie jako najordynarniejsze pogwałcenie zasady NIE BĄDŹ DUPKIEM! Limes Mundi jest LARPem wielodniowym, do którego niektórzy gracze przygotowują się przez wiele miesięcy. Przekreślenie możliwości dalszej gry dla takiej osoby jest świństwem, które będzie karane przez MG z najwyższą surowością!

Pancerze i hełmy

Sprzęt obronny należy wzorować na historycznych pancerzach z tego okresu (max. AD 1350). Może być wykonany ze skóry, wytworów skóropodobnych, przeszywanej wełny lub metalu. Zakładam, że gracze niebędący w bractwach będą raczej używać lekkich pancerzy, jako że metalowe pancerze są zwykle drogie. Często spotykane hełmy plebejskie to kapaliny, spangenhelmy, łebki wszelakiej maści i popularne na wschodzie szyszaki. Hełmy rycerskie to tradycyjnie wielkie hełmy garnczkowe, ale świadome mody rycerstwo nosi dziś jakże eleganckie bascinety.

Pancerze dzielimy na dwie kategorie:

• Skórzane – skóry i wełniane przeszywanice. Te pancerze powalają zignorować jedno zranienie. Mechanika: trafiony krzyknij „pancerz” i walcz dalej. Kolejne trafienie powoduje przegraną (nie śmierć). Jeśli trafienie zadano z okrzykiem „przebicie”, Twoja zbroja nie chroni Cie przed zranieniem – walka jest przegrana – upadnij, a po 2 minutach zacznij szukać pomocy medycznej.
• Metalowe – kolczugi i zbroje płytowe. Pozwalają na zaabsorbowanie dwóch ciosów przez pancerz oraz chronią przed pierwszą próbą przebicia (w obu przypadkach krzyknij „pancerz”).

Oba rodzaje pancerza działają oczywiście tylko w miejscach, w których się znajdują.

Broń

Lista dostępnego w grze sprzętu wraz z wymiarami:

Broń Plebejska

• Nóż

Kij o długości max. 20 cm i całe `ostrze` wykonane z otuliny, aby można było nim bezpiecznie pchać. Podstawowa broń, którą każdy powinien posiadać. Całość z ostrzem nie powinna mieć więcej, niż 30 cm długości.

• Kij

Kij od miotły owinięty otuliną z miejscem pozostawionym na uchwyt, nie wolno nim wykonywać pchnięć, całość max. 90 cm.

• Włócznia [Przebicie jeśli używana dwuręcznie]

Jedna z najbardziej efektywnych broni plebejskich – jest to w efekcie nóż założony na długi kij. Używana jedno, lub dwuręcznie i wyłącznie do pchnięć. Całość powinna być mieć 150-200 cm. Włóczniami można rzucać na krótką odległość.

• Topory, Młoty i Maczugi [Przebicie]

Jest to kij długości max. 80 cm i cała główka wykonana z otuliny owiniętej srebrną taśmą klejącą. Nie można tym wykonywać pchnięć. Jeżeli chcesz mieć maczugę, wykonaj z otuliny `ząbki` na głowie broni, przedstawiające gwoździe lub kamienie wystające z kija.

• Berdysz [Przebicie]

Jest to okrutnie efektywna, dwuręczna broń przeciwko opancerzonym przeciwnikom. Wykonanie: topór na kiju o długości 80-150 cm.

• Halabarda [Przebicie]

Topór połączony z włócznią, jedna z najlepszych broni piechoty. Jest bronią dwuręczną i w przeciwieństwie do włóczni nie można nią rzucać. Długość 150-200 cm.

• Proca

Starożytna i bardzo zabójcza broń we wprawnych rękach. Jest to skórzany pas długości około 150 cm, którym miota się pociski – pocisk musi być cały otulony i nie cięższy od 150 gram.

• Łuki

Nie mogą mieć naciągu większego od 20 kg i muszą używać specjalnej, otulonej amunicji.

• Kusze [Przebicie]

Naciąg max. 20 kg + otulona amunicja. Najlepsza broń piechoty. Chrześcijanie zachodni mają zakaz używania kusz przeciwko innym chrześcijanom, pod groźbą ekskomuniki

Broń szlachecka

• Sztylety i Mizerykordie [Przebicie tylko przy pchnięciach]

Długi nóż służący do pchnięć i dobijania przeciwników. Ostrze powinno być długie, cienkie i posiadać małą gardę. Długość maksymalna to 50cm.

• Buzdygany, Morgenszterny, Nadziaki, Czekany i insze Obuszki [Przebicie]

Pięknie ornamentowana broń wykonana w całości z metalu. Jest to kij o maksymalnej długości 100cm z otulinową głową na końcu, różną w zależności od typu. Całość powinna być ornamentowana i srebrna.

• Miecz [Przebicie tylko w pchnięciach]

Miecz to wyjątkowa broń - mimo że występuje powszechnie w filmach i na rycinach, była to broń przede wszystkim dla elity ze względu na koszt produkcji i nigdy nie było jej wiele. Po mieczach będzie oczekiwane, żeby były porządnie wykonane – nie wystarczy wziąć kij i owinąć go otuliną. Miecz musi być płaski, jedno lub dwusieczny, posiadać gardę, jednoręczną rękojeść oraz przeciwwagę w postaci głowni. Taśma klejąca na ostrzu musi być srebrna. Czubek ostrza powinien być wykonany wyłącznie z otuliny, aby móc bezpiecznie wykonywać nim pchnięcia. Całość nie powinna być dłuższa od 110cm. W tym okresie nie używa się mieczy dwuręcznych, a miecze półtoraręczne należą do rzadkości.

Tarcze

Tarczę wykonujemy z grubej sklejki i malujemy na odpowiedni kolor. Brzegi muszą być zabezpieczone otuliną. Herby i symbolika mile widziane.

• Puklerz

Popularny pośród podróżników jako garnek, nocnik, podgłówek i broń, puklerz jest idealny do parowania ataków i w połączeniu z krótkim mieczem lub sztyletem potrafi tworzyć mordercze kombinacje. Jest to mała tarcza, często wypukła, mocowana na przedramieniu.

• Tarcza Rycerska

Jest to spora, wypukła tarcza o trójkątnym kształcie, używana głównie przez zachodnie rycerstwo.

• Łezka

Jedna z najpowszechniejszych tarcz o kształcie łzy.

• Pawęż, Pavisa

Używana dziś głównie przez arbalesterów rzymskich pawęż to duża, prostokątna, ciężka tarcza piechoty, mało przydatna w otwartej walce.

• Okrągła

Okrągłe tarcze, często wyposażone w umbo, wykorzystywane są przez lekką piechotę do walki w lasach i na ciasnych przestrzeniach.

Umiejętności

System istniejących umiejętności jest ograniczony do minimum według zasady „what you roleplay is what you get” – „co odegrasz, to masz”. To oznacza, że większość tego, co postacie mogłyby zrobić w świecie, nie jest ujęte według zasad i jeśli podczas gry gracz zadecyduje, że np. jego postać, będąc złodziejem, powinna być w stanie otworzyć imaginarny zamek do drzwi, może to zrobić, pod warunkiem, że to odegra. Tak samo technicznie nie ma umiejętności typu `perswazja` - jeżeli kogoś przekonasz w grze do jakiejś idei, to można powiedzieć, że masz takową umiejętność.

Specyficzne zdolności z mechaniką zostały wprowadzone tylko tam, gdzie jest to konieczne dla rozgrywki. Zdolności z poniższej listy należy traktować jako specjalizacje - jeżeli Twoja postać zaczyna grę z jedną taką zdolnością, oznacza to, że jest naprawdę dobrze przeszkolona w danej dziedzinie.

Podczas każdej gry Twoja postać może nauczyć się jednej umiejętności od innej postaci (mentora). Trzeba oczywiście najpierw postać mentora do tego przekonać.

Posiadanie umiejętności opisanych poniżej nie jest niezbędne dla każdej postaci. Z powodzeniem można grać bez nich, jest to nawet łatwiejsze, bo wymaga jedynie odegrania swoich działań, a nie opisywania efektu danej umiejętności innej postaci, która jej doświadcza.

Umiejętności wojenne

• Ogłuszenie

Klepnij lekko przeciwnika w kark przy pomocy obuszka albo dłoni i powiedz „ogłuszenie”, a postać traci przytomność na 30 sekund.

Umiejętności medyczne

• Medycyna

Postać ma obszerną wiedzę na temat chorób i wie, jak je leczyć – do tego musi negocjować ze Śmiercią, czy poziom wiedzy wystarczy na stworzenie lekarstwa przy chorobach grożących śmiercią (np. gruźlica). Jeżeli ma maskę z dziobem może ignorować panującą zarazę.

• Opatrywanie ran

Postać zna się na opatrywaniu ran i udzielaniu niezbędnej pomocy w chwili zagrożenia życia. Aby udzielić pomocy rannej postaci, należy obwiązać ranę bandażem i eskortować postać do cyrulika. Jeżeli ranny napotka Śmierć, ma opatrzoną ranę i towarzyszy mu postać ze zdolnością opatrywania ran, MG obniży efekty zranienia, a szansa na śmierć postaci będzie bardzo niska.

• Cyrulik [tylko z opatrywaniem ran]

Postać odbyła przeszkolenie w zakresie chirurgii polowej (zszyć czerwone z czerwonym, żółte z żółtym...). Należy mieć przy sobie zestaw paskudnie wyglądających i okrwawionych narzędzi chirurgicznych. Chirurg może przywrócić ranną postać do zdrowia po 1 minucie efektownego i głośnego odgrywania operacji – potem postać musi odbyć pięciominutową rekonwalescencję, po której wraca do zdrowia. Prosimy o efektowne odgrywanie i psychopatycznie profesjonalny uśmiech ze strony chirurga.

Umiejętności Dziczy

• Kryjówka w borze

Postać wie, jak zniknąć w borze. Gracz może przy pomocy czerwonego sznura (maksymalna długość 12 kroków) obwiązać teren pokryty gęstymi zaroślami, oznaczając w ten sposób kryjówkę. Nikt nie może bez zezwolenia postaci w środku wejść do kryjówki – należy kryjówkę traktować jak nieprzebytą gęstwinę. Postacie na zewnątrz mogą się domyślać, że gdzieś w gęstwinie jest kryjówka, ale nie mogą tam wejść, ani prowadzić jakichkolwiek interakcji z postaciami w środku. Postaci pogańskie mogą dodatkowo złożyć ofiarę (inwencja twórcza mile widziana) i wznieść modły do duchów lasu. Jeśli usłyszy je MG Bór będzie dodatkowo strzegł wyznawców i póki przy nich zostanie, kryjówka jest nie do wytropienia.

Postać posiadająca zdolność Tropienia może odsłonić kryjówkę. Musi głośno zadeklarować ukrytym postaciom, że zaczyna tropić. Musi zacząć odgrywać tropienie i trzy razy okrążyć kryjówkę, rozpoczynając z odległości około 12 kroków i za każdym okrążeniem zbliżać się do celu, po czym dotknąć dłonią sznura oznaczającego kryjówkę – w tym momencie kryjówka jest odsłaniana. W każdej innej sytuacji jeżeli postacie ze środka kryjówki zaatakują te na zewnątrz, kryjówka również jest odsłaniana.

• Tropienie

Postać jest w stanie wytropić postacie używające zdolności Ukrywania w lesie – musi do tego klimatycznie odegrać tropienie celu, po czym może zaatakować ukrywającą się postać. Postać może także odsłaniać Kryjówki w borze (patrz wyżej).

• Ukrywanie w lesie

Postać wie, jak znikać w obrębie lasu. Aby aktywować tą umiejętność, postać musi posiadać odpowiednie ubranie w kolorze lasu (płaszcz z kapturem najlepiej). Należy przycupnąć w jakimś osłoniętym miejscu wewnątrz lasu, zasłonić głowę kapturem i przykryć się płaszczem, po czym skrzyżować dłonie na piersiach. Taka postać staje się niewidzialna dla innych postaci – wszyscy powinni ją traktować, jakby jej tam nie było. Inne postaci mogą się domyślać, że ktoś jest w pobliżu, albo że coś jest nie tak, ale poza tym nie mogą nic zrobić, chyba że posiadają zdolność Tropienie.

Postać ukrywająca się nie może się ruszać. Jeżeli się poruszy, użyje jakiejkolwiek zdolności, albo kogoś zaatakuje, ukrycie jest dezaktywowane. Po dezaktywacji zdolności postać musi zejść z oczu wszystkim przeciwnikom, aby ponownie się ukryć.

• Ścieżki boru [tylko z Ukrywaniem w Lesie]

Korzystając ze zdolności ukrywania się w dziczy, postać może powoli pełzać nie tracąc ukrycia – wszelkie inne warunki ukrycia obowiązują.

• Polowanie

Postać żyje z polowania na dzikiego zwierza. Na początku LARPa otrzymuje pewną ilość skór zwierzęcych i mięsa w postaci Kart Przedmiotów, zależnie od jej poziomu polowania. Jeżeli posiada zdolność zakładania pułapek, ilość upolowanej zwierzyny jest mnożona przez 2.

Poza tym podczas gry można w lasach znaleźć karty dzikiego zwierza, które mogą być podnoszone tylko przez postacie posiadające umiejętność polowania i w następstwie jego odegrania. Taką kartę dzikiego zwierza można zamienić u MG na karty skór, futer i mięsa. Prawo do polowania uzyskują tylko niektórzy, gdyż w większości lasy są własnością możnych, nawet jeśli Ci nigdy ich nie odwiedzają z obawy przed czającymi się tam tajemnicami. MG Władza poinformuje Cię w czyim lesie polujesz i komu należny jest od Twoich łupów podatek. Polowanie bez zezwolenia lub uchylanie się od podatku traktowane będzie jako kłusownictwo i ujawnione z pewnością sprowadzi na Ciebie gniew właściciela.

• Wiedza o pułapkach

Postać wie, jak zakładać pułapki na zwierza i na ludzi. Powinna mieć ze sobą sznur i ułożyć go w pętlę o maksymalnej średnicy jednego metra. Jeżeli jakakolwiek postać wejdzie w pułapkę, należy krzyknąć „pułapka!”- postać wpada w nią i jest ranna. Bardzo dobre w kombinacji z Ukrywaniem się w Lesie. Pułapkę można zlikwidować przy pomocy włożenia w nią kija. Istnieje możliwość polowania też na MG Boru. Złapanie go (choć niełatwe) na pewno opłaci się śmiałkom, ale o charakterze upolowanej zdobyczy decyduje MG.

• Znajomość Ziemi

Postać zna jedną z ziem z terenu gry jak własną kieszeń. Przed każdą grą postać otrzymuje dokładne informacje o tej ziemi – co się dzieje, co się zmieniło i gdzie może być coś ciekawego. Postaci mieszczan i szlachty zamiast wiedzy otrzymują interesującą mapę.

Umiejętności Łotrowskie

• Kradzież

Postać jest wyszkolona w subtelnej sztuce złodziejstwa kieszonkowego. Gracz powinien wybrać sobie indywidualny dla niego mały przedmiot – szklana kulkę, , oznaczoną monetę, kolorowy kamyk czy coś innego. Należy zapisać przy wpisie zdolności na Kartę Postaci, jaki to jest przedmiot. Aby dokonać kradzieży, graczowi musi się udać niepostrzeżenie włożyć przedmiot do jednej z sakiewek czy kieszeni wybranej postaci, po czym powiedzieć Mistrzowi Żebraków lub MG Władzy, aby sprawdził kieszonkę. Jeśli Mistrz Żebraków znajdzie tam przedmiot, zabiera od postaci tyle Kart Przedmiotów / monet, ile zadeklarował złodziej, po czym po kryjomu oddaje je złodziejowi.

Należy być bardzo ostrożnym z używaniem tej zdolności – raz rozpoznany złodziei może szybko pożegnać się z zawodem., gdyż wszyscy będą go znali.

Alternatywnie, w przypadku nieobecności Mistrza Żebraków i MG, dowolny gracz może zażądać pokazania sakwy.

• Mądrość Ulicy

Wewnątrz każdego miasta postać może zniknąć w tłumie. W grze wystarczy graczowi skrzyżować dłonie na piersiach i póki będzie je tak trzymać, postać pozostanie niewidzialna – wszyscy inni gracze powinni ją ignorować. Postać może się poruszać w ukryciu wewnątrz miasta.

Może też oferować protekcję (niewidzialność) dwóm innym postaciom, jeśli te trzymają na jego ramionach dłonie. W ten sposób wszystkie postacie stają się niewidzialne. Dając protekcję, postać może uratować kogoś przed aresztowaniem, albo nawet wydobyć z wieży (patrz umiejętność Straże! Straże!).

• Mistrz Ucieczki

Postać potrafi rozplątać każdy węzeł zrobiony przez inną postać według zasad brania jeńców (patrz Walka).

• Zabójca

Postać może dokonywać zabójstw na postaciach innych graczy. Aby dokonać zabójstwa, musi do tego mieć zgodę Śmierci (MG) – wyrywanie dusz żywych poza ich czasem jest zakazane. MG (opatrzność) ostrzega cel zabójstwa w postaci snu czy wizji i od tego momentu postać powinna się mieć na baczności – ataki zabójcy przeciwko celowi mogą być śmiertelne. W przypadku udanego zabójstwa morderca i ofiara muszą iść do Śmierci (MG) oddać Kartę Postaci ofiary.

MG musi wyrazić jednoznaczną zgodę na posiadanie tej umiejętności, podejmowaną po indywidualnym spotkaniu z graczem.

Umiejętności Miejskie

• Przesłuchiwanie

Przesłuchując więźnia, możesz go torturować i wyciągnąć z niego każdą prawdę, nawet taką, której postać sama nie zna. Po 1 minucie efektownego odgrywania tortur oprawca gra z ofiarą w kamień-papier-nożyce: jeżeli jeniec wygra, nie udało się go złamać, jeśli oprawca wygrał, jeniec został złamany i musi szczerze odpowiedzieć na jedno pytanie oprawcy. Jednorazowo oprawca może torturować więźnia tylko 3 razy, po tym czasie jest zmęczony i musi 5 minut odpocząć. Ofiara, która trzy razy pod rząd wygrała z oprawcą, staje się odporna na wszelkie przesłuchiwania podczas tego uwięzienia – sugeruje się, aby ją wypuścić, albo zażądać okupu. Jeżeli oprawca wygrał trzy razy pod rząd z ofiarą, uzyskuje wgląd w jej duszę – może wtedy obejrzeć kartę postaci ofiary.

Oprawca może podczas tortur okaleczyć postać – palec, kończynę, oko, ucho – postać otrzymuje wtedy cechę Okaleczenie (patrz restrykcje ogólne).

• Straże! Straże! [miasto]

Wewnątrz wybranego miasta postać ma pod komendą oddział strażników, którzy mogą aresztować każdą postać (odstawić do wieży, rozbroić itd.). Ta zdolność nie działa na postacie korzystające ze zdolności Mądrość Ulicy. Twoi (imaginarni) strażnicy są jednak bardzo zabobonni i nigdy nosa poza miasto nie wystawią, a poza tym są tchórzami i jeśli na miasto zostanie przypuszczony szturm, uciekną do lochów i tam się schowają, pozostawiając obronę miasta bohaterom graczy.

Wiedza

• Język mówiony

Postać zna biegle dodatkowy język. Najczęściej spotykane języki to: germański (język kupców), słowiański, litewski (języki wschodu), bałtycki (język leśnych plemion), łacina (język uczonych).

• Piśmienny [Alfabet Łaciński, Grecki, Arabski, Hebrajski]

Postać nauczyła się pisać i czytać w danym alfabecie, co najczęściej idzie w parze z nauką danego języka. Podczas gry postać może czytać teksty napisane w znanym jej języku i piśmie. W chwili pisania tekstu w grze należy na nagłówku dopisać, jakim alfabetem i językiem jest napisany tekst.

Glosariusz Okrzyków LARPowych

Okrzyk:	Działanie:
PAX	Zamrożenie gry (tylko w nagłych wypadkach).
Poza grą / Wracając	Wyjaśnienie zasad/zaklęcia/umiejętności.
Pancerz	Skórzany: niweluje jedno trafienie; Metalowy: niweluje dwa trafienia.
Przebicie	Neguje skórzany pancerz i drugi punkt metalowego pancerza.
Ogłuszenie	Neguje skórzany pancerz i drugi punkt metalowego pancerza.
Wojna Totalna	Wolno dobijać postacie wrogów (ogłaszana wyłącznie przez MG).
Ranny	Unieruchomienie na 2 minuty, potem można pełzać do cyrulika.

Tworzenie postaci i rejestracja

Przybywając na Limes Mundi możesz wcielić się tak naprawdę w każdy rodzaj postaci z epoki – możliwości są ograniczone jedynie osadzeniem historyczno-mitycznym i Twoją wyobraźnią. Wszystkie postaci traktujemy jako osoby wyjątkowe, które w ten czy inny sposób mają wpływ na świat, dlatego kobiety nie muszą przejmować się ograniczeniami społeczno-kulturowymi. Ponieważ postaci graczy są osobami wyjątkowymi, nie powinno być problemu w tworzeniu, na przykład, kobiet-rycerzy czy studentek. Oczywiście, reszta świata powinna odgrywać stosownie zadziwienie istnieniem takiej osoby, nawet jeśli kobiet-rycerzy byłoby na LARPie kilkanaście. Trzeba też pamiętać, że podział ról wedle płci był w średniowieczu troszkę inny, niż my dziś to sobie wyobrażamy. Wbrew pozorom kobiety miały spory wpływ na świat – jest potwierdzone istnienie kobiet-płatnerzy w Paryżu, kobiet-trubadurów (w starofrancuskim „Trobairitz”), potężnych szlachcianek, jak na przykład zadziornej Alienor z Akwitanii, nie wspominając już o Joannie d`Arc.

Oprócz tego należy sobie wyobrazić całą resztę społeczeństwa tego świata – chłopów pracujących na polach i pijących w karczmach tanie piwo, mnichów modlących się w klasztorach, mieszczan, podróżników, pielgrzymów, dworzan etc.

W tym roku Limes Mundi nawiedzi Post i Karnawał. Wiąże się z tym nowa, obowiązkowa dla wszystkich cecha, której nie było na poprzedniej odsłonie. Każdy gracz na etapie tworzenia lub odnawiania postaci decyduje, po której ze stron (Postu czy Karnawału) stanie. Gracze lub frakcje wybierający szybkie tworzenie postaci mają z góry przypisaną stronę Postu lub Karnawału. Gacze którzy wybierają wersję zaawansowaną ustalają w porozumieniu z MG, która ze stron bardziej pasuje do ich koncepcji postaci.

UWAGA! Zasady funkcjonowania Postu i Karnawału opisane są w dodatku przygotowanym na tegoroczną odsłonę i są obowiązkowe dla każdego uczestnika.

Są dwa sposoby tworzenia postaci – szybki i zaawansowany. Pierwszy jest zalecany przede wszystkim dla początkujących graczy, graczy z małą ilością zasobów czasowych (praca, dziecko etc.) oraz dla osób nastawionych czysto na walkę. Poniżej znajdziesz przygotowane od razu do gry postaci. Wybierz odpowiadający Tobie archetyp i wejdź na stronę rejestracji postaci. Tam po prostu wybierz postać z archetypu i pasujące dla niej imię. Na podstawie cech startowych archetypicznych postaci musisz wymyślić krótką historię postaci, która posłuży MG do stworzenia dla Twojej postaci przygód – zaznacz w niej, jak w Twojej postaci wykształciły się dane cechy czy skąd i od kogo nauczyła się posiadanych umiejętności. Pamiętaj, że Twoja postać żyła już ładnych parę lat w świecie i jest z nim na wiele sposobów związana – masz rodzinę, przyjaciół, ulubione miejsca itp. - to wszystko powinno się składać na historię Twojej postaci. Zachęcamy też do wspólnego wybierania postaci w drużynie – możecie wtedy dobrać wzajemnie uzupełniające się umiejętności. Wtedy jednak powinniście wymyślić oprócz indywidualnej historii każdej postaci także historię drużyny – jak się poznaliście, jak długo już jesteście razem i co Was trzyma w drużynie. Im głębiej wejdziecie w postacie, tym bardziej satysfakcjonująca będzie gra, więc nie bójcie się puścić wodzy wyobraźni.

Podstawowe Tworzenie Postaci

Zakon Szpitalników Najświętszej Marii Panny Narodu Niemieckiego (Krzyżacy)

Koncept:	Brat Zakonny [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 4
Miejsce urodzenia	Cesarstwo
Języki	Germański, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Bogobojność + Uparta Krew + Uczony w Piśmie
Restrykcje	Przysięga (wobec Zakonu) + Bezlitosna Krew + Związana Krew (Zakon) + Śmiertelny Wróg (Poganie)
Umiejętności	Piśmienny (łacina), Języki (łacina, germański)
Sprzęt	Miecz, sztylet, tarcza, pancerz, tabard z rodowym herbem, biały płaszcz z czarnym krzyżem, różaniec

Koncept:	Rycerz Półbrat [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Cesarstwo
Języki	Germański, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Miecz Związany Krwią
Restrykcje	Błędny Rycerz + Bezlitosna Krew
Umiejętności	Języki (łacina, germański)
Sprzęt	Miecz, sztylet, tarcza, pancerz, tabard z rodowym herbem, biały płaszcz z czarnym krzyżem

Koncept:	Rycerz Pokutnik [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Cesarstwo
Języki	Germański, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Bogobojność albo Śluby Szlacheckie
Restrykcje	Groza Przeszłości + Przysięga (wobec Rodu lub Boga) albo Flagellacja
Umiejętności	Języki (łacina, germański)
Sprzęt	Miecz, tarcza, sztylet, tabard w barwach rodowych i z herbem, biały płaszcz z czarnym krzyżem, pancerz, różaniec

Koncept:	Szpitalnik [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 3
Miejsce urodzenia	Cesarstwo
Języki	Germański, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Bogobojność + Świętość + Uczony w Piśmie
Restrykcje	Zaplątany Los + Słaba Głowa + Siódme Dziecko
Umiejętności	Języki (łacina, germański), Opatrywanie Ran, Medycyna, Cyrulik
Sprzęt	Miecz, czarny płaszcz z białym krzyżem, różaniec, woda święcona, przyrządy chirurgiczne, oleje do namaszczania

Koncept:	Knecht Zakonny [Post]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Królewiec, Ryga lub Malbork
Języki	Germański
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Bogobojność
Restrykcje	Przysięga (wobec Boga lub Zakonu)
Umiejętności	Języki (germański)
Sprzęt	Halabarda, pika lub broń obuchowa, tarcza, szary tabard z czarnym krzyżem na piersi, pancerz

Koncept:	Piechota Leśna Zakonu [Post]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Królewiec, Ryga lub Malbork
Języki	Germański, bałtycki
Wiara	Nawrócony lub ochrzczony siłą poganin
Cechy wrodzone	Ludzie Lasów
Restrykcje	Zabobonny lub Przysięga (wobec Zakonu)
Umiejętności	Języki (germański, bałtycki), Znajomość Ziemi, Tropienie
Sprzęt	Włócznia lub broń obuchowa, tarcza, szary tabard i płaszcz z czarnym krzyżem, pancerz

Jeżeli chcesz stworzyć bardziej złożoną postać, potraktuj proponowane archetypy jako inspiracje i przejdź do zaawansowanych zasad tworzenia postaci.

Wielkie Księstwo Litewskie

Koncept:	Drużynowy Litewski [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Litwa
Języki	Wspólny
Wiara	Pogaństwo
Cechy wrodzone	Ludzie Lasów + Ojciec Kapitanem Najemników
Restrykcje	Przysięga (wobec Kniazia) + Vendetta Rodowa
Umiejętności	Znajomość Ziemi + jedna z umiejętności dziczy
Sprzęt	Broń, tarcza, pancerz

Koncept:	Plemienny Buntownik [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Plemię Bałtów
Języki	Wspólny
Wiara	Siłą ochrzczony poganin
Cechy wrodzone	Ludzie Lasów + Swój Pośród Swoich
Restrykcje	Śmiertelny Wróg (Krzyżacy) + Silnie Związana Krew (plemię)
Umiejętności	Znajomość Ziemi + jedna z umiejętności dziczy
Sprzęt	Broń, pancerz, tarcza, bukłak pełen wina, pogański wisior

Koncept:	Znachor [Post]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Wspólny
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Matka Wiedźma + Nauki u Wiedźmy
Restrykcje	Zabobonny + Silnie Związana Krew albo Tchórz
Umiejętności	Opatrywanie ran + Cyrulik + Medycyna
Sprzęt	Napary, zioła, sprzęt chirurgiczny, amulety

Koncept:	Kłusownik [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Litwa
Języki	Wspólny
Wiara	Pogaństwo
Cechy wrodzone	Ludzie Lasów
Restrykcje	Dziecko Boru
Umiejętności	Znajomość Ziemi + Kryjówka w Borze + Wiedza o pułapkach
Sprzęt	Sznur, włócznia, nóż do oprawiania mięsa

Jeżeli chcesz stworzyć bardziej złożoną postać, potraktuj proponowane archetypy jako inspiracje i przejdź do zaawansowanych zasad tworzenia postaci.

Inflanccy buntownicy

Koncept:	Rajtar Hirserów (germańska szlachta inflancka) [Karnawał]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Zamek w Inflantach
Języki	Germański
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Miecz Związany Krwią albo Ziemia
Restrykcje	Śmiertelny Wróg, Vendetta rodowa
Umiejętności	Języki (germański)
Sprzęt	Miecz, strój szlachecki i tarcza z herbem, tabard, pancerz, sztylet

Koncept:	Wysłannik Hanzy [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Miasto Hanzatyckie (Kolonia, Hamburg, Brema, Gdańsk etc.)
Języki	Germański, duński, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Patrycjuszowski
Restrykcje	Krewa Żądna Władzy
Umiejętności	Piśmienny (łacina), Języki (germański, duński, łacina)
Sprzęt	Potężna sakwa na pieniądze.

Koncept:	Strażnik [Post]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Okolice Rygi
Języki	Wspólny
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Dłużnik + Uparta Krew
Restrykcje	Obsesja lub Paranoja + Dziecko Władzy
Umiejętności	Straże, Straże!
Sprzęt	Kusza, pika lub halabarda

Koncept:	Żebrak [Post]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Okolice Rygi
Języki	Wspólny
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Szczur Uliczny
Restrykcje	Nędza lub Wszystko Stracone
Umiejętności	Mądrość Ulicy
Sprzęt	Misa żebracza, klaskanka lub inna żebracza kołatka

Jeżeli chcesz stworzyć bardziej złożoną postać, potraktuj proponowane archetypy jako inspiracje i przejdź do zaawansowanych zasad tworzenia postaci.

Stronnictwa neutralne

Koncept:	Ubogi Rycerz [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Cesarstwo lub Korona Polska
Języki	Germański albo słowiański
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Dziedzic lub Miecz Związany Krwią
Restrykcje	Błędny Rycerz + Bezlitosna krew lub Vendetta Rodowa
Umiejętności	Języki (do wyboru germański lub słowiański)
Sprzęt	Miecz, strój szlachecki i tarcza z herbem, tabard, pancerz, sztylet

Koncept:	Dworzanin/Dwórka [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 3
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Francuski, łacina
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Protekcja Możnego Pana + Uczony w Piśmie + Ziemia
Restrykcje	Wybierz 3: Nowa Szlachta, Niechciane Małżeństwo, Dług Rodowy, lub Czas Ucieka
Umiejętności	Piśmienny (alfabet łaciński), języki (łacina i francuski)
Sprzęt	Strój szlachecki, tabard lub chusta, sztylet, trucizna

Koncept:	Drużynowy Polski [Karnawał]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Polska
Języki	Polski
Wiara	Jakże katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski + Krew Rozrzedzona Trunkiem
Restrykcje	Wybierz 2: Ambicja lub Kochliwa Krew lub Przyjaźń Dzbana lub Bezlitosna Krew
Umiejętności	Języki (polski)
Sprzęt	Miecz, strój szlachecki i tarcza z herbem, tabard, pancerz, sztylet

Koncept:	Samotny Giermek [Post]
Krew / PK	Szlachecka / 1
Miejsce urodzenia	Cesarstwo albo Korona Polska
Języki	Germański albo słowiański
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski
Restrykcje	Samotny Giermek
Umiejętności	Języki (do wyboru germański lub słowiański)
Sprzęt	Miecz, tarcza, sztylet przeszywanica, strój szlachecki, tabard

Koncept:	Raubritter [Karnawał]
Krew / PK	Szlachecka / 2
Miejsce urodzenia	Cesarstwo albo Korona Polska
Języki	Germański albo słowiański
Wiara	Katolicka
Cechy wrodzone	Ród Rycerski lub Ziemia + Fortuna lub Krew Rozrzedzona Trunkiem
Restrykcje	Bezlitosna Krew + Kochliwa Krew lub Infamia
Umiejętności	Języki (do wyboru germański lub słowiański)
Sprzęt	Miecz, strój szlachecki i tarcza z herbem, tabard, pancerz, sztylet

Koncept:	Trubadur / Trobairitz [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Dowolne z zachodnich królestw, choć bardzo prawdopodobna Langwedocja
Języki	Francuski
Wiara	Katolicka albo Kataryzm
Cechy wrodzone	Głos Pełen Mocy
Restrykcje	Kochliwa Krew albo Herezja
Umiejętności	Języki (francuski)
Sprzęt	Instrumenty

Koncept:	Żak [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne z zachodnich królestw
Języki	Włoski albo francuski + łacina
Wiara	Katolicka + regularne sławienie Bachusa
Cechy wrodzone	Uczony w Piśmie + Fortuna albo Krew Rozrzedzona Trunkiem
Restrykcje	Przyjaźń Dzbana + Krew Hazardzisty albo Przekleństwo Venus
Umiejętności	Piśmienny (alfabet łaciński), Języki (łacina i do wyboru włoski lub francuski)
Sprzęt	Wino, kości do gry, pióro

Koncept:	Routier [Post]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Wspólny
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Uparta Krew
Restrykcje	Zbiegły chłop albo Nędza
Umiejętności	-
Sprzęt	Gwoździsta decha lub kij

Koncept:	Sariant de Condotta/Żołnierz Kontraktowy [Post]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Włoski
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Ojciec Kapitanem Najemników + Fortuna
Restrykcje	Przysięga + Zabobony
Umiejętności	Języki (włoski)
Sprzęt	Broń wedle uznania, ew. tarcza

Koncept:	Awanturnik / Poszukiwacz Przygód [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 3
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Wspólny
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Bękart (wychowany poza dworem) + Krew Przeznaczenia + Fortuna albo Krew rozrzedzona trunkiem
Restrykcje	Kochliwa krew + Nadgorliwy anioł stróż + Bezlitosna krew albo Śmiertelny wróg
Umiejętności	Kradzież
Sprzęt	Broń obuchowa, mała sumka srebrniaków, tarcza, sztylet, zszabrowany sprzęt, bukłak pełen wina

Koncept:	Cyrulik Polowy [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Germański lub słowiański + łacina
Wiara	Katolicka lub judaizm
Cechy wrodzone	Nauki u Żyda + Uczony w Piśmie
Restrykcje	Wybierz 2: Psychopata lub Herezja [np. kryptojudaizm] oraz Przyjaźń Dzbana lub Kochliwa Krew
Umiejętności	Piśmienny (alfabet łaciński), Języki (łacina i do wyboru germański lub słowiański), Opatrywanie ran, Cyrulik, Medycyna
Sprzęt	Medyczny (wliczając piłę i okrwawioną siekierkę)

Koncept:	Tułacz [Post]
Krew / PK	Plebejska / 1
Miejsce urodzenia	Dowolne
Języki	Dowolne + 2 wynikające z umiejętności
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Obieżyświat
Restrykcje	Banicja albo Groza Przeszłości
Umiejętności	Języki (dwa do wyboru), Ukrywanie w Lesie
Sprzęt	Kij

Koncept:	Rzemieślnik [Post]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne miasto
Języki	Wspólny
Wiara	Dowolna
Cechy wrodzone	Swój Pośród Swoich + Ludzie Rzek lub Ludzie Morza
Restrykcje	Wybierz 2: Dług, Nędza, Zabobonny
Umiejętności	-
Sprzęt	Narzędzia rzemieślnicze i wyroby na sprzedaż

Koncept:	Oszust/Rzezimieszek [Karnawał]
Krew / PK	Plebejska / 2
Miejsce urodzenia	Dowolne miasto
Języki	Wspólny
Wiara	Mamona
Cechy wrodzone	Szczur Uliczny + Lichwiarz albo Lepkie Palce
Restrykcje	Tchórz + Groza Przeszłości
Umiejętności	-
Sprzęt	Talia kart lub kości

Jeżeli chcesz stworzyć bardziej złożoną postać, potraktuj proponowane archetypy jako inspiracje i przejdź do zaawansowanych zasad tworzenia postaci.

Rejestracja

Oto adres strony, na której rejestrujesz się na Limes Mundi:

http://limesmundi.larp.pl

Zachęcamy do odwiedzania forum, gdzie można uzyskać dodatkowe informacje i pomoc m. in. w tworzeniu strojów oraz zapoznać się z przygotowanymi przez nas postaciami zaawansowanymi (lista dostępna w temacie dramatis personae: http://forum.limesmundi.larp.pl/viewforum.php?f=5).

Jeśli jesteś początkującym graczem, zaznacz to podczas rejestracji, by MG Brzask wiedział o Twoim istnieniu i pomógł Ci w ogólnie pojętym LARPowaniu i poznawaniu Limes Mundi.

Po dokonaniu rejestracji zostaniesz przydzielony do odpowiedniego MG, który od tej pory będzie miał nad Tobą pieczę. Dalsza współpraca odbywać się może w dwóch wariantach: elektronicznie lub na podstawie indywidualnych spotkań. W jej czasie konieczne jest opłacenie składki (cena podana na stronie 2) oraz ustalenie charakteru Twojej postaci, a także jej celów i powiązań w świecie gry. Możliwe jest także dołączenie do grona pomocników, którzy włączają się w logistyczną organizację gry. Zachęcamy Cię do pomocy w tworzeniu wspólnej zabawy.

UWAGA! Jeśli chcesz stworzyć postać magiczną, stwórz postać normalnie używając zaawansowanego tworzenia postaci, jako jedną z cech startowych dając jej koniecznie Dar Mocy (patrz opis).

Zaawansowane Tworzenie Postaci

Zasady zaawansowanego tworzenia postaci dają Ci wiele narzędzi do tworzenia złożonych, egzotycznych i oryginalnych charakterów. Poniżej znajdziesz opis, jak krok po kroku stworzyć postać.

Koncept postaci

Na początek wymyśl koncept postaci zawarty w trzech-czterech słowach – ideę przewodnią, wedle której będziesz tworzyć postać, np. waleczny mnich-pijanica, tchórzliwy rycerz-sybaryta, przesądna litewska łuczniczka, ksiądz-apostata, bezbożny krzyżowiec, pobożny złodziej itp. Koncept jest pomocny zarówno dla gracza, jak i dla MG przygotowującego dla postaci fabułę.

Pochodzenie: krew, rodzina, miejsce urodzenia, wiara przodków i języki

Wybierz, z jakiego rodu pochodzi Twoja postać – czy jest to ród plebejski, czy szlachecki (wpisz pod Krew), czy Twoja rodzina ma sławne nazwisko (obowiązkowe dla szlachty – wpisz pod Ród), skąd pochodzi Twoja postać (wystarczy nazwa królestwa albo krainy), jakiego wyznania jest jej rodzina (Rzymski Katolicyzm, Prawosławie, Pogaństwo, Judaizm – nie ma opcji niewierzący!) i wybierz język ojczysty. Najczęściej spotykane języki to: germański, słowiański, litewski, bałtycki.

Krew

Czas określić siłę krwi Twojej postaci, a także wynikające z niej cechy pozytywne oraz restrykcje. Masz do wyboru dwa typy krwi:

1. Postać plebejska (wybierasz od 1 do 3 Punktów Krwi [PK])

1. Postać szlachecka (wybierasz od 1 do 4 Punktów Krwi [PK])

Za każdy PK musisz wybrać jedną cechę pozytywną oraz jedną restrykcję dla Twojej postaci.

Przykład. Jeśli decydujesz się na grę postacią plebejską o sile krwi np. 2 oznacza, że w dalszej części tworzenia postaci wybierasz dla siebie 2 cechy oraz 2 restrykcje.

Poniżej znajdziesz trzy grupy cech, każda podzielona jest na cechy pozytywne i restrykcje. Cechy z pierwszej grupy dostępne są tylko dla postaci plebejskich, z drugiej - dla szlacheckich, z trzeciej - dla wszystkich typów postaci. Cechy nadprzyrodzone są oznaczone gwiazdką.

• Cechy pozytywne posiadają krótki opis tego, jaki efekt mają na Twoją postać pod kątem mechaniki i jaki jest z nią związany hak fabularny.
• Haki fabularne to zadania i zobowiązania, jakie ma Twoja postać względem swojej rodziny lub świata.
• Restrykcje to ograniczenia i negatywne cechy Twojej postaci, które utrudniają (ale i ubarwiają) Twoją rozgrywkę. Oprócz korzystania z istniejących list restrykcji możesz brać jako restrykcje haki fabularne z cech pozytywnych Twojego stanu. Poniższa lista to tylko propozycje - MG chętnie wysłucha Twoich własnych pomysłów, byle tylko pasowały do postaci i klimatu.

Oba zobowiązania (haki i restrykcje) muszą być wypełnione do określonego przez MG czasu. Za każde niespełnione zobowiązanie dostaniesz od MG jedną paskudną restrykcję.

Poniżej znajduje się lista przykładowych konceptów postaci, pasujących do realiów świata. Oczywiście można też rozbudowywać postacie archetypiczne albo wymyślić coś zupełnie własnego.

Wędrowny mnich/mniszka (np. Franciszkanin z herezji Fratricellich), sprzedawca odpustów, sprzedawca relikwii i eliksirów, kochliwa kurtyzana, wędrowny ofiarnik/kapłan pogański, stara wiedźma, na wpół zdziczały myśliwy, najemnik ze stepów, stary sługa/służka, kapłan chrześcijański, świątobliwy zakonnik/zakonnica, kluniacki mnich-inżynier, kobieta-rycerz, markietanka-karierowiczka, zrzędliwa ochmistrzyni, panna na wydaniu, bezżenny rycerz, rycerz-biskup z buzdyganem i tiarą na hełmie, pijanica, żaba kropidzielna (świętoszka), trucicielka do wynajęcia, intryganci wszelkiej maści, legat papieski, bandyta przydrożny, szlachetny bandyta (taki Janosik), poborca podatkowy, zabobonny kowal, kobieta-płatnerz, zielarz/zielarka, święty pustelnik, szaleniec/głupiec wioskowy (taki Salvatore), rycerz-psychopata, książę-dziedzic, prawosławny misjonarz, odmieniec wychowany przez boguny, boży szaleniec, kapłan z Darem Mocy, mnich-wilkołak, przeklęty rycerz-zwierzoczłek, egzaltowany włoski szermierz, hedonistyczny bizantyjski kupiec, obdarzony mocą magii pół-bogun, mistyk chrześcijański, szalony kabalista, tatarski bard-szpieg, litewski kapłan-wojownik itp. itd.

Po dobraniu cech dla Twojej postaci, czas wymyślić jej historię. Tak jak w przypadku szybkiego tworzenia postaci wymyśl, w jaki sposób postać zyskała wybrane przez Ciebie cechy i umiejętności. Jeśli potrzebujesz inspiracji, zobacz przykładowe postacie archetypiczne.

Na sam koniec musisz wymyślić imię (to często najtrudniejszy element tworzenia postaci). Postaraj się przed grą przywyknąć do imienia do tego stopnia, żeby bycie nazwanym innym imieniem podczas gry było dla Ciebie oburzające. Lista przykładowych imion postaci jest podana w załączniku do pobrania przez wszystkich graczy.

Krew plebejska

Do tej grupy społecznej zalicza się praktycznie większość społeczeństwa – od półwolnych do patrycjuszy. Zdecydowana większość społeczeństwa to półwolni chłopi, przywiązani do ziemi i pana z woli i nakazu boskiego. Ich życie upływa na ciągłej pracy i służbie, aż choroba i starość ich nie złamią. Nie wszyscy jednak zostają w gospodarstwach – wielu jest okresowo zaciąganych na służbę wojskową u swoich panów albo służą na dworach. Inni zaś, którzy nie zaznali jeszcze pańskiej ręki żyjąc w lasach, dopiero od niedawna zaczynają poznawać zaglądającą w te strony zachodnią kulturę.

Cechy plebejskie

Bękart (wychowany poza dworem) Tak się zdarzyło, że dzięki chuci Twej matki w Twoich żyłach płynie teraz błękitna krew, choć mocno rozrzedzona. Jesteś bękartem. Jesteś jednak jednym z tych szczęśliwych bękartów, którzy wiedzą o swoim pochodzeniu. Wychowałeś się na wsi, ale Twój ojciec, gnany wyrzutami sumienia, dawał Twej matce pieniądze na utrzymanie.
Efekt	Zaczynasz grę z teoretycznym prawem do herbu, małą sumką srebrniaków, mieczem, tarczą i sztyletem.
Hak	Gorąca błękitna krew Twoja krew nie pozwala Ci żyć na niskich szczeblach społeczeństwa i zawsze rwie się w górę. Pod koniec każdego LARPa musisz mieć albo protekcję któregoś możnego pana, albo uzyskać uznanie ze strony Twojej rodziny, albo wżenić się w szlachecki ród, albo dokonać pomsty na ojcu. Jeśli nie uczynisz przynajmniej jednej z tych rzeczy, Twoja krew Cię przeklnie i oszalejesz.

Lepkie Palce Rzeczy mają tendencję znikać w Twojej obecności i lądować w Twojej kieszeni. Jak to się dzieje, nie zawsze potrafisz powiedzieć.
Efekt	Zaczynasz ze zdolnością Kradzież.
Hak	Znamy tę twarzyczkę, prawda panowie? Jeden z lokalnych strażników prawa przyłapał Cię na gorącym uczynku. Póki co jednak sprawa nie ujrzała światła dziennego Do końca gry musisz się z nim dogadać, inaczej wszyscy dowiedzą się o Twoich skłonnościach i Twoja kariera jako złodziej szybko się skończy. Pewnie bez przysług się nie obejdzie.

Lichwiarz [raczej niedostępne dla chrześcijan] Na co dzień zajmujesz się pożyczaniem pieniędzy i żyjesz z lichwy. Pośród chrześcijan jest to zajęcie piętnowane jako niemoralne (na podstawie Pisma Świętego), dlatego jeśli Twoja postać jest chrześcijaninem, naraża się na dodatkowe trudności.
Efekt	Zaczynasz grę mając dłużnika, który od dłuższego czasu zalega ze spłaceniem długu. Do tego posiadasz drobny majątek.
Hak	Reputacja jak złoto Rodzina Twoja domaga się ściągnięcia długu od tej konkretnej osoby, inaczej jej honor ucierpi i sąsiedzi przestaną was traktować poważnie. Trzeba do końca gry zebrać dług.

Ludzie Lasów W dziczy mieszka wielu nieokiełznanych ludzi, większość żyje w plemionach, hołdują starożytnym prawom lasu i często, nawet jeśli ochrzczeni, wyznają starych bogów.
Efekt	Zaczynasz grę ze Znajomością Ziemi oraz (wybierz jedno): Kryjówką w borze, Polowaniem, Tropieniem, Ukrywanie w Lesie, Opatrywaniem ran albo Wiedzą o Pułapkach.
Hak	Opiekun lasu Do końca gry musisz zadbać o ziemię, którą tak dobrze znasz. Może to być pomoc jej mieszkańcom (ludziom lub zwierzętom), zorganizowanie błogosławieństwa kapłana któregoś z bóstw lub inne działanie, które wspomoże Twój „dom'.

Ludzie Rzek / Ludzie Mórz Wychowałeś się pośród Ludzi Rzek albo Mórz – widziałeś kawałek świata i znasz się na handlu.
Efekt	Zaczynasz grę ze Znajomością Ziemi, którejś z rzecznych krain i wiedzą jak wyciągnąć z niej spory dochód.
Hak	Pływ fortuny Rzeka daje wielkie bogactwa, ale może też zabrać wszystko za jednym zamachem. Jeśli Twój majątek pod koniec gry nie będzie co najmniej dwukrotnie wyższy od początkowego, utracisz wszystko. Drobna słabość oznacza porażkę.

Matka Wiedźma Twoją matką była wiedźma. Wyrosłeś w domu pełnym ludzi szukających ukojenia od bólu i chorób. Dlatego tajniki przygotowania ziół i ludowe metody leczenia nie są Ci obce. Jednak ból to nie tylko choroba ciała, ale także duszy, toteż nie raz przyglądałeś się, jak Matka odprawiała czary, by rozkochać chłopa w dziewce, jak odsyłała widmo co Młynarza straszyło i pracować nie dawało, wiesz ile trzeba krwi z mąką mieszać by krowa bardziej mleczna była i w które noce do lasu nie łazić, by duchów nie gniewać.
Efekt	Zyskujesz umiejętności: Opatrywanie ran, Medycyna [1poz] oraz posiadasz podstawową wiedzę o świecie magii.
Hak	Wiedza Przodków Teraz nastaje czas nowej wiary i czarów zakazują wielcy panowie. Matkę i inne kobiety z doliny przegnano lub do Śmierci posłano, jeno ich dzieci niosą dalej starą wiedzę. Biada temu, kto pochopnie wyjawia swoje tajemnice, bo nigdy nie wiadomo kto słucha i kto dybie na życie tych, którzy starym bogom cześć oddają. Za każdym razem, gdy kogoś leczysz, musisz odprawiać zarazem gusła, śpiewać pod nosem modlitwy do duchów i robić tajemne pogańskie znaki. Tak Cię matka nauczyła i bez nich leczenie nie zadziała, nawet jeśli Twoja postać jest chrześcijańska. Upewnij się, aby ci, którym pomagasz, nie zwrócili się przeciwko Tobie. Do tego musisz pamiętać, że obyczaj niepielęgnowany ginie – do końca gry musisz, jak żeś matce przyrzekał, pomóc potrzebującemu, wykorzystując zioła lub modły do bogów oraz przekazać jednej osobie treść modlitwy o błogosławieństwo do któregoś z bogów – uczeń musi ją odegrać w odpowiednim rytuale. Jeśli nie... mama się pogniewa.

Nauki u Wiedźmy Młodość spędziłeś na naukach u mądrej kobiety.
Efekt	Zaczynasz grę ze zdolnością Opatrywania Ran. Jeśli posiadasz cechę startową Matka Wiedźma, otrzymujesz zdolność Cyrulik.
Hak	Znachor Czy tego chcesz, czy nie, teraz wszyscy znają Cię jako znachora. Wszyscy, łącznie z Krzyżakami, którzy będą na Ciebie polować. Musisz znaleźć protekcję kogoś potężnego, albo udowodnić, że nie pomagasz poganom i żeś dobry chrześcijanin.

Nauki u Żyda [nie dla pogan] Twoim nauczycielem był Żyd z dalekiej Iberii, który wprowadził Cię w tajniki arabskiej medycyny.
Efekt	Zaczynasz grę ze zdolnością Medycyna [1poz], Opatrywanie Ran oraz Cyrulik.
Hak	Apostata, heretyk czy - co gorsza – Żyd? Jest pewne, że znów Cię posądzą o bezczeszczenie hostii, albo pieczenie ciasta z niemowląt czy plucie na krzyż. Chodzą ploty, że krypto-judaizm wyznajesz, jeśliś chrześcijanin, albo żeś zły czarownik, jeśliś Żyd. Musisz znaleźć kogoś, kto Cię przed motłochem ochroni, najlepiej chrześcijańskiego możnego.

Ojciec Kapitanem Najemników Twój ojciec był lub jest kimś ważnym w renomowanym regimencie najemników.
Efekt	Zawsze znajdzie się ktoś kto słyszał o jego nienagannej pracy i wielkiej odwadze. Twoje nazwisko wiele mówi i otwiera wiele drzwi.
Hak	Krwawa Charyzma Krew Twa rwie się do konfliktu, ale też ciążą na Tobie szczególne oczekiwania. Do końca każdej gry musisz zwiększyć Twój oddział o trzech żołnierzy albo pokonać tyle samo wojowników w pojedynkach, inaczej fortuna się od Ciebie odwróci.

Ród Patrycjuszowski Twoja rodzina wywodzi się z dawnego cesarstwa rzymskiego, a przynajmniej tak twierdzi Twoja babka. Prawdopodobnie urodziłeś się w jednym z hanzeatyckich miast, jak Lubeka, Hamburg, Kolonia czy Ryga, choć Twoja postać może też pochodzić z Italii – dziś najpotężniejsze miasta w Italii to Wenecja, Genua i oczywiście Rzym. W pogardzie macie szlachetnie urodzonych, co jak barbarzyńcy na swoich koniach galopują przez lasy, jak pawie stroją się w tytuły i jeszcze śmią twierdzić, że rządzą z boskiego mandatu. Przecież Twój szanowny pan ojciec zawsze mawiał, że władzę zdobywa się przy pomocy własnej zdolności i fortuny, a nie z tytułu i urodzenia. Ze względu na Twoje pochodzenie ciążą na Tobie odpowiednie oczekiwania. Musisz mieć strój godny dziecka rodu, do tego musisz umieć się ładnie wysławiać i być lojalnym wobec rodziny.
Efekt	Posiadasz przednie wykształcenie i zaczynasz grę z umiejętnościami: Piśmienny (alfabet łaciński), oraz Języki łacinę i germański. Do tego zaczynasz grę z pokaźną sumą.
Hak	Rodzinka Nie możesz odmówić pomocy członkom rodziny – dotyczy to wszystkich członków rodu. Co i raz rodzina (poprzez MG lub spokrewnioną postać) poprosi Cię o pomoc, a to w rozkręcaniu biznesu, czy to spłaty długów kuzyna-kretyna, zaaranżowaniu małżeństwa dla upośledzonej córki ciotecznej, czy w przekupstwie biskupa. A rodzinie przecież się nie odmawia.

Swój pośród swoich Żyjesz w tych stronach od dawna i wiele Cię tu trzyma. Twoje wcześniejsze dokonania spowodowały, że masz wśród ludzi przynajmniej dwóch oddanych przyjaciół. Określ jak udało Ci się zaskarbić ich wierność.
Efekt	Pośród graczy znajdzie się przynajmniej dwóch, którzy gotowi będą nieść Ci pomoc i wsparcie kiedy o to poprosisz.
Hak	Pamięć dobra, ale krótka Twoi przyjaciele uważają Cię za bohatera, więc w tych trudnych czasach niechybnie znów znajdą się w opresji. Jeśli odmówisz im pomocy gdy o nią poproszą ich przyjaźń może okazać się nie tak bardzo trwała.

Szczur Uliczny Twoja rodzina pochodziła z biednego, okrutnie uciskanego chłopstwa, które ledwo było w stanie przetrwać na wsi. W przypływie desperacji uciekła do miasta w nadziei na ukrycie się przed panem-tyranem. Nadzieje na nowe życie szybko skończyły się w podmiejskim rynsztoku - ojciec pracował całymi dniami w jakimś partackim warsztacie, przepijając nocami cały zarobek, matka albo została prostytutką, albo zmarła w połogu. A może nie znasz rodziny i jesteś jednym z wielu podrzutków, jakie znajduje się na schodach kościelnych. W każdym wypadku nie masz tak naprawdę rodziny – wychowała Cię ulica, Twoim domem są slumsy któregoś z bogatych miast.
Efekt	Zaczynasz ze zdolnością Mądrość Ulicy.
Hak	Zawsze na maluczkich Trudno przeżyć w rynsztoku. Musisz grę zakończyć z protekcją któregoś ze strażników miejskich albo Księcia Żebraków, inaczej marny Twój los.

Wychowanie pośród Czarowników Postać od dzieciństwa wychowała się pośród służby któregoś ze zborów czarowników. Jest obeznana z życiem konwentów i obecność magii dla takiej postaci to normalka – na widok słupa ognia postać wzrusza ramionami i po prostu odsuwa się na bezpieczną odległość.
Efekt	Postać zaczyna grę jako sługa czarownika i posiada podstawową wiedzę o magii.
Hak	Dar Podejrzliwości Jednak czasy dzisiaj niepewne i każdy musi dbać o własną skórę – nawet czarownicy. Twoja lojalność, choć do tej pory niewzruszona, może zostać zakwestionowana. By dowieść swego oddania, wypełnisz polecenia czarownika, kiedy ten będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeśli nie – czeka Cię jego gniew...no chyba, że do tego czasu znajdziesz protekcję u kogoś innego...

Restrykcje plebejskie

Banicja Prawo żąda Twej krwi za coś, co może nawet jest Twoją zasługą.
Efekt	Cena za Twą głowę niemała - musisz się ukrywać albo jakoś udowodnić swą niewinność.

Fałszywe Szlachectwo Podajesz się za ubogiego szlachcica, czerpiąc z tego wszelkie korzyści, jednak szlachetniej krwi w Twych żyłach nie ma. Jeśli kto by to odkrył, ciężka Twoja dola...
Efekt	Twoimcelem jest ożenek z osobą szlachetnej krwi albo protekcja możnego pana, najlepiej i to i to. Jeśli do końca gry nie spełnisz choć jednego z tych warunków, ktoś może zacząć podejrzewać, że z Twoim szlachectwem coś jest nie tak.

Nędza Twoja rodzina żyje w okrutnej biedzie i głód często gości w waszym domu.
Efekt	Do końca gry musisz zdobyć co najmniej trzy worki zboża albo rodzina i Ty nie przetrwacie następnej zimy.

Zabobony Nawet jak na te czasy Twoja postać jest niezwykle zabobonna. Jest stale obwieszona amuletami i musi stale mieć się na baczności przed Bogunami, czy inszymi dziwacznymi stworami. A może ma powody do zabobonów? Może bestie z jakiegoś konkretnego powodu chcą się do niej dobrać?
Efekt	Postać nigdy nie jest chroniona przez efekt Świętości – można na nią rzucać uroki nawet, gdy jest na poświęconej ziemi. Pewnie już jakiś diabeł na nią czatuje – musi znaleźć amulet, który ją ochroni, najlepiej przed wszystkim, co istnieje.

Zbiegły chłop Twoja postać uciekła przed okrutnym panem i szuka schronienia albo w dziczy, albo w przeludnionych miastach.
Efekt	Twój pan będzie Cię szukał (masz wypalone piętno za poprzednie próby ucieczki), a pod koniec każdej gry musisz mieć protekcję Kapitana Straży, Księcia Żebraków albo Boru, inaczej łowcy Cię znajdą.

Krew Szlachecka

Krew w Twych żyłach błękitna, ród wsławiony w historii wielkimi czynami. Musisz wybrać dla postaci herb i nazwisko – muszą one być historyczne i ich istnienie musi być potwierdzone przed rokiem 1300. Polecamy na początek artykuły na Wikipedii o herbach i starych rodach. Oczekuje się, że jeśli gracz chce zagrać postacią szlachecką, włoży w jej przygotowanie średnio dwa razy tyle czasu, ile w przygotowanie postaci plebejskiej. Musi znać historię własnego rodu, posiadać strój godny szlachty i jako mężczyzna musi mieć tabard w barwach rodowych z herbem i co najmniej dobry sztylet. Jeśli planuje zostać rycerzem, musi mieć przygotowaną tarczę z herbem, dobry miecz, pancerz i sztylet. Postać żeńska musi mieć choćby chustę w barwach rodowych albo jakiś ornament, po którym od razu można rozpoznać, z jakiego jest rodu. Noblesse oblige.

Cechy szlacheckie

Dziedzic/Dziedziczka Jesteś naprawdę blisko dziedziczenia wszystkiego, co Twa rodzina posiada, a Twoi rodzice już nie tego zdrowia. Czyni Cię to bardzo smacznym kąskiem na rynku matrymonialnym, jak i magnesem dla rodzinnych sztyletów.
Efekt	Jesteś następną osobą w kolejności dziedziczenia majątku rodzinnego.
Hak	Rodzina szersza, niż by się wydawało Dopiero okazało się, ilu masz kuzynów. Musisz do końca gry zadbać o to, aby dziedziczyć spadek, albo zrzec się spadku. Na pewno będą kłopoty z rodziną.

Klejnot Rodowy Posiadasz jakiś niezwykły, potężny przedmiot otrzymany w darze od babki lub matki. Gracz musi go sam przygotować i zadbać by wyglądał na niezwykle cenny.
Efekt	Przedmiot posiada dziwne moce (ustalane z MG).
Hak	Tajemnicza przeszłość Historia przedmiotu może Cię dogonić.

Miecz związany Krwią Dostałeś świetny miecz od Twego ojca czy dziada. Jest to stary sprzęt, ale wytrzymały. Ma charakterystyczne oznaczenie (herb albo zdobienie) i wspaniałą historię.
Efekt	Sława tego oręża dotarła znacznie dalej niż Ty. Może się okazać, że idące za tym konsekwencje zaskoczą nawet Ciebie.
Hak	Honor rodu jest w tej stali Tym mieczem musisz do końca gry coś zdobyć – ziemię lub sławę. Jeżeli utracisz miecz, Twoja krew Cię przeklnie.

Protekcja Możnego Pana Twa rodzina jest zaprzyjaźniona z kimś potężniejszym od was (wyższym o jeden stan).
Efekt	Możnym panem jest jakaś postać w grze lub MG. Ta postać ma ze względu na dawne powiązania z Twoją rodziną jakieś obligacje wobec Ciebie. Możesz tę postać prosić o pomoc – niehonorowo byłoby jej Tobie odmówić pomocy.
Hak	Uniesiona brew możnego pana Nic za darmo. Wszystko, czego zażąda możny pan, należy spełnić, inaczej gniew jego straszliwym być może.

Ród Królewski [tylko chrześcijanie z cechą Ród Magnacki] Jesteś z królewskiej krwi, z rodu, który przez Boga wybrany jest, aby rządzić narodami.
Efekt	Masz prawo dziedziczenia korony, coś koło siódmej kolejności co prawda, ale zawsze to coś oraz zaczynasz z całkiem sporym majątkiem. Do tego możesz, jako że z królewskiego rodu jesteś, podczas gry obdarzyć jedną heroiczną postać królewską łaską – możesz nobilitować postać plebejską (nadaj pasujący do czynu herb) albo podnieść postać szlachecką o jeden stan. Obdarzona łaską postać musi wyrazić na to zgodę, po czym otrzymuje +1PK i w związku z tym jedną wybraną przez Ciebie cechę oraz restrykcję Nowa Szlachta.
Hak	Boży Pomazaniec Ciążą na Tobie szczególne wymagania związane z krwią. Musisz opłacić lub zorganizować krucjatę, znaleźć żonę z odpowiedniego rodu, może nawet przejąć jakieś księstwo tu na rubieżach, aby mieć zaplecze, kiedy już na dobre rozpocznie się wojna o tron w Twoim królestwie.

Ród Magnacki Twoja rodzina jest obrzydliwie bogata, ojciec jest księciem trzęsącym królestwem, a matka jest niezwykle ważną i poważaną szarą eminencją na dworze królewskim.
Efekt	Posiadasz świetne wykształcenie. Otrzymujesz umiejętności Piśmienny (Alfabet Łaciński), znasz Łacinę oraz dodatkowy język w mowie i piśmie (do wyboru). Ponadto zaczynasz grę posiadając obrzydliwie duży majątek.
Hak	Noblesse Oblige Musisz się nosić jak dziecko magnata, aby Twojej rodzinie nie przysporzyć wstydu i krwi rodowej hańbą nie splamić. Wszystko, co robisz, musisz robić dla rodziny.

Ród Rycerski Twa rodzina to szlachta miecza, ojciec jest rycerzem, jak i jego ojciec przed nim, a matka broniła zamku przed sąsiadami podczas gdy ojciec był na krucjacie. Oczekuje się, że nawet jako niewiasta będziesz uczyć się choćby podstaw walki (co by rodzinie wstydu nie przysporzyć), a jeśli ojciec ma tylko córkę, z miłości nauczy ją rzemiosła wojennego.
Efekt	Posiadasz herb, miecz, przeszywanicę i tarczę. Ponadto należny jest Ci szacunek pospólstwa i braci rycerzy.
Hak	Honor rodu Musisz do końca gry przekonać trzy osoby ze stanu rycerskiego, że jesteś osobą godną tego rodu. Jeśli jesteś niepasowanym rycerzem, musisz znaleźć Mistrza, który wyuczy Cię w fachu rycerskim, albo jako dama rodu poślubić kogoś z rycerskiego rodu i zagwarantować sojusz obu rodzin. Jeśliś już rycerzem pasowanym, musisz znaleźć giermka, inaczej hańba.

Ziemia Masz własną wieś lub las gdzieś na terenie gry (zwykle oznaczone po prostu jako miejsce na mapie).
Efekt	Ziemia przynosi spore dochody przed każdą grą lub daje możliwość pobierania podatków w jej trakcie (np. od myśliwych polujących w Twoich lasach).
Hak	Wojna blisko Może się zdarzyć, że wieś zostanie napadnięta i spalona lub w Twoim lesie pojawią się kłusownicy.

Restrykcje Szlacheckie

Bękart (wychowany na dworze) Ojciec po Twoim urodzeniu albo wziął Cię na swój dwór, albo dał na wychowanie na dwór do sąsiada.
Efekt	Do końca gry musisz udowodnić, że jesteś godny bycia członkiem rodu – szczegóły do uzgodnienia z MG.

Dług rodowy Na Tobie i/lub Twoim rodzie ciąży ciężkie brzemię. Rodzina zaciągnęła dług u Możnego Pana, bogatego Żyda albo, co gorsza, zadłużyła się u obcego władyki.
Efekt	Nie ma rady - albo spłacisz dług, albo czeka Cię pohańbienie przez utratę szlachectwa, czci i honoru. Dług nie musi być długiem pieniężnym, może być długiem wdzięczności.

Hańba Albo z Twojej ręki, albo z ręki kogoś z rodziny, Twój ród został zhańbiony. Tobie przypadł honor zmazania hańby.
Efekt	Szczegóły do uzgodnienia z MG.

Błędny rycerz Cały czas pod nosem nucisz Pieśń o Rolandzie, a w wolnych chwilach upajasz się po raz kolejny historią króla Artura i rycerzy okrągłego stołu. Dworzanie nazwą Cię kiepem, giermkowie naiwniakiem, ale dla rycerzy jesteś honorowym i godnym panem. Nauki matki i ojca nie poszły na marne. Prawo rycerskie jest dla Ciebie święte i prędzej głowę pod miecz wystawisz, niż postąpisz nieprawo. Cechuje Cię pełne oddanie seniorowi, miłosierdzie względem wszystkich ludzi, zwłaszcza słabych, wdów i sierot, a walcząc dbasz, by przeciwnik miał takie same szanse jak Ty (np. jeśli traci tarczę, Ty odrzucasz swoją). Błędni rycerze nie żyją długo, ale umierają pięknie, a ich śmierć sławią pieśni.

Efekt

Nigdy nie zrobisz nic, co by splamiło Twoją reputację błędnego rycerza.

Infamia Dla jednych przekleństwo, dla innych dowód fantazji. Dokonałeś tylu krwawych czynów, że wszyscy już o Tobie słyszeli. Jedni chcą Cię zabić, inni pod sąd postawić, ale czyj, skoro ze szlachty się wywodzisz? Przecież może sądzić Cię tylko Twój senior.
Efekt	Masz kilku wrogów i musisz zadbać o to, aby mieć ich pod koniec gry przynajmniej jednego więcej, inaczej popadniesz w melancholię. Jako wroga traktujemy takie postaci, które na samo wspomnienie Twojego imienia stwierdzają, że należy Cię powiesić.

Niechciane Małżeństwo Zostałeś/aś przymuszony/a do małżeństwa. Niestety bywa tak, że nie ma się wyboru, a o małżeństwie decydują pieniądze lub krewni. Twoja druga połowa jest z podłego rodu, niedworna i wstyd się gdzieś z nią pokazać, ma trudny charakter, jest niestała, albo jest pijanicą. Małżeństwo można unieważnić, ale co na to krewni? A może są i inne sposoby na pozbycie się małżonka?
Efekt	Do końca gry musisz pozbyć się małżonka, albo znaleźć sposób na unieważnienie małżeństwa.

Nowa Szlachta Pradziad albo nawet ojciec herbu nie posiadał, ale za zasługi zdobył go na wojnie. (A może Ty dopiero do stanu szlacheckiego dopuszczony zostałeś?). Musisz stale dbać o to, aby Twój ród był szanowany – zwłaszcza stara szlachta spogląda na Ciebie z pogardą i musisz bronić honoru na każdym kroku. Szlachta miecza bardziej łaskawie na was patrzy, jednak trudno zmazać piętno tchórzostwa jakim stryj pradziada okrył się uciekając z pola walki z podkulonym ogonem, zostawiając braci na pewną śmierć. Jako i Twój ojciec zasłużony w boju herbu się doczekał, tako i Ty, pókiś żyw, męstwa swego dowodzić musisz, skoro jeszcze sił Ci staje i bronić kraju i wiary i imienia swego oraz rodziny. Braci miecza bardziej niż siebie samego chronić będziesz, a może chwale ojca dodasz więcej blasku i jadowite języki utniesz raz na zawsze.

Efekt

Głód uznania.Musisz do końca gry przekonać o swojej wartości dwóch mężów z szlacheckiego rodu.

Samotny Giermek Krew w Tobie szlachecka i zapał ognisty, lecz straciłeś swego pana lub nigdy go nie miałeś. Czyżby odprawił Cię za przewinę (okrucieństwo, kradzież, pohańbienie panny, a może zniesławiłeś jego imię?). Może padł podczas pojedynku, a słudzy rozkradli sprzęt, a teraz schwytani rozpowiadają, żeś z nimi przestawał. A może ubito Twego pana na trakcie gdy Ty, miast mu pomóc, salwowałeś się ucieczką? Tak czy inaczej, jesteś teraz sam, a to giermkowi niepasowanemu nie przystoi.

Efekt

Musisz do końca LARPa znaleźć mistrza, który przyjmie Cię na służbę i nauczy rycerskiego rzemiosła.

Siódme dziecko Może i ród Twój zacny, ale los chciał, żeś ostatnim z dzieci swego ojca poczętym już gdy niedomagał na ciele i umyśle. Stary i niesprawny już ojciec dał życie słabowitemu i powolnemu synowi. Nie mogłeś liczyć ani na pomoc w zakupie rynsztunku i rumaka, jak dziedzic ojcowizny - Twój najstarszy brat, ani na karierę dworską, nauki u zakonników lub prywatnego nauczyciela, kościelne godności, na dobry ożenek, na służbę u przyjaciół ojca czy u krewnych matki. Ot, zawsze Cię pomijano, bo byłeś siódmym dzieckiem. Nic Ci nie pozostało innego jak zostać eremitą, wstąpić do zakonu, czy ruszyć przed siebie licząc na odmianę losu. A jeśli los pozostanie dla Cię niesprawiedliwy - nikt po Tobie płakał nie będzie, nikt się o Cię nie upomni, nikt nie wyciągnie pomocnej dłoni.

Efekt

Musisz do końca gry znaleźć dla siebie miejsce w świecie (wasalizacja u możnego pana, małżeństwo czy kariera kościelna) albo grozi Ci wieczna tułaczka i hańba.

Śluby Szlacheckie Życie Twoje podporządkowane jest złożonym ślubom. Nie pojmiesz żony póki 30 pogan nie pozbawisz życia, czy nie wyprawisz się do Jerozolimy. Albo nie weźmiesz kąpieli i nie zgolisz brody póki zdrajcy nie usieczesz, czy ojcowizny nie odzyskasz.
Efekt	Szczegóły do uzgodnienia z MG

---

Na poligonie bawi się: ...:::dymek:::...