|
|
(Nie pokazano 16 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) |
Linia 1: |
Linia 1: |
− | [[test]] | + | Na forum Limes Mundi ([http://forum.limesmundi.pl/viewforum.php?f=23&sid=5ff9e42277f4eb0e2a74aab8b5b92f08 Stroje, sprzęt, gadżety]) znajdziecie odnośniki do zdjęć mogących być inspiracją przy tworzeniu larpowego stroju. |
| | | |
− | <span style="font-size: 200%">Domy Mocy</span>
| + | Poniżej znajdziecie kilka przykładów strojów kobiecych oraz męskich. Ilustracje przedstawiają stroje noszone od I w.n.e. aż do XIV w. i są oczywiście tylko sugestią. |
− | ----
| |
| | | |
| | | |
− | Dodatek traktuje o Domach Mocy świata zachodniego. Jest on przeznaczony tylko dla Mistrzów Magii i tych graczy, którzy otrzymali zgodę na jego przeczytanie. Jeśli więc nie masz takowego zezwolenia, nie psuj sobie gry. Znajdziesz tu wszelkie informacje potrzebne do grania postacią z Darem Mocy – nie myśl jednak, że każdy gracz, którego postać posiada Dar Mocy, ma dostęp do tego tomu. Założenie jest takie, że postacie zaczynające grę z Darem powinny podczas gry poznać tajemnice świata nadprzyrodzonego od postaci, które posiadają takową wiedzę. Jeśli więc grasz postacią doświadczonego czarownika, musisz we własnym zakresie załatwić sobie wydruk tej księgi i mieć ja przy sobie podczas gry.
| + | ''Ilustracje pochodzą z serwisów: www.vilkatlakai.lt, www.antiqua.lt, www.efoto.lt, www.bernardinai.lt, www.15min.lt, www.llkc.lt, www.alfi.lt, www.baltai.lt, www.alkas.lt, www.vz.lt, www.15cdn.lt, www.ticketpro.lt, www.pinimg.com'' |
| | | |
− | Wszelkie postacie wyuczone w kontroli Daru są niezwykle potężne – przypominamy o Zasadzie nr 1.
| |
| | | |
− | Mechanika magii w Limes Mundi jest bezpośrednio wzorowana na mechanice systemu Ars Magica – jest to naszym zdaniem najładniejszy system magii kiedykolwiek napisany. Podobieństwa między LM a AM są celowe, jednak istnieją różnice, głównie w osadzeniu domów magii w świecie: nie ma w LM Domów Hermesa znanych z pierwowzoru. Zamiast tego istnieją dwa duże Domy w zachodnim świecie chrześcijańskim – Palatynat Konstantyna Wielkiego oraz Otwarta Dłoń Hermes Trismegistusa. Czas historyczny LM jest 100 lat późniejszy od AM (1200 vs 1300 AD), można więc stwierdzić, że nawet jeśli Domy Hermesa istniały w roku 1200, nie oznacza to, że przetrwały burzliwy wiek trzynasty... a to zwycięzcy piszą historię.
| + | __SPIS__ |
| | | |
− | | + | ==Stroje kobiece== |
− | Struktura zasad:
| + | <gallery widths=200 heights=320 perrow=4> |
− | #'''O Darze pośród ludzi i Domach mocy świata cywilizowanego''' - historia Daru w świecie chrześcijańskim
| + | Plik:k01.jpg |
− | #'''O teorii hermetycznej''' - idee i założenia sztuki hermetycznej
| + | Plik:k02.jpg |
− | #'''Ars Magika''' - mechanika podczas gry
| + | Plik:k03.jpg |
− | #'''Nauka magii''' - jak wygląda nauczanie magii
| + | Plik:k04.jpg |
− | #'''Pytania i odpowiedzi''' - przykładowe pytania i odpowiedzi, które mają pomóc w rozwianiu ewentualnych wątpliwości
| + | Plik:k05.jpg |
− | | + | Plik:k06.jpg |
− | | + | Plik:k07.jpg |
− | | + | Plik:k08.jpg |
− | =O Darze pośród ludzi i Domach Mocy świata cywilizowanego= | + | Plik:k09.jpg |
− | | + | Plik:k10.jpg |
− | ==O tym, jak Dar Mocy się objawia== | + | Plik:k11.jpg |
− | | + | Plik:k12.jpg |
− | Dar przyjmuje różne postacie – nie ma dwóch identycznych form Daru. Przeważnie objawia się między
| + | Plik:k13.jpg |
− | siódmym a czternastym rokiem życia, poprzez sny, wizje lub intensywne przeżycia - u dziewcząt często
| + | Plik:k14.jpg |
− | pierwsza miesiączka objawia Dar. Wspólną cechą wszystkich obdarzonych jest nagłe pojawienie się
| + | Plik:k15.jpg |
− | zdolności widzenia prawdziwego znaczenia rzeczy oraz czynów (znaczenia mistycznego i ukrytych prawd).
| + | Plik:k16.jpg |
− | Obdarzeni mogą, po odpowiednim szkoleniu, nauczyć się jak kontrolować Dar i jak poprzez niego nadawać
| + | </gallery> |
− | swoim słowom i czynom mistyczną moc. Jest jednak bardzo niewielu obdarzonych, którzy mają szczęście
| + | ==Stroje męskie== |
− | zostać uczniami Adepta Sztuki. Powiadają, że osoby posiadające Dar widzą wszystko to, czego zwykli
| + | <gallery widths=200 heights=320 perrow=4> |
− | śmiertelnicy nie mogą (lub nie chcą) widzieć i że obdarzona osoba, nawet jeśli nie chce widzieć prawdy, i
| + | Plik:m01.jpg |
− | tak ją zobaczy nawet przez zamknięte oczy. Klątwa to czy Dar, niech każdy sam oceni.
| + | Plik:m02.jpg |
− | | + | Plik:m03.jpg |
− | ==O losie obdarzonych==
| + | Plik:m04.jpg |
− | | + | Plik:m05.jpg |
− | Los obdarzonych jest prawie zawsze okrutny – takie osoby są poddawane ostracyzmowi i usuwane na
| + | Plik:m06.jpg |
− | margines społeczny, porzucane w lasach, lub zabijane. Ludzie boją się obdarzonych tak, jak boją się bóstw
| + | Plik:m07.jpg |
− | dziczy. W pogańskich kulturach obdarzeni często odbierają niemal boską cześć i są traktowani jako znak od
| + | Plik:m08.jpg |
− | bogów. Co wcale nie jest błogosławieństwem, bo oczekuje się wtedy od takich, że będą negocjować z
| + | Plik:m09.jpg |
− | bogami, na przykład w kwestii zbiorów i deszczu. W ten sposób powstało wiele kapłańskich linii krwi i
| + | Plik:m10.jpg |
− | magicznych tradycji, dziś w większości wymarłych.
| + | </gallery> |
− | Powodów upadku pogańskich magicznych i kapłańskich tradycji jest wiele. Z jednej strony działa sam
| |
− | efekt Daru, który wywołuje instynktowny i pierwotny strach w ludziach, nawet w innych obdarzonych.
| |
− | Dwoje obdarzonych, pozostawionych w jednym pomieszczeniu, po jakimś czasie albo od siebie ucieknie,
| |
− | albo się wzajemnie zasztyletuje. Dlatego jest bardzo trudno o wytworzenie jakiejkolwiek ciągłości wiedzy.
| |
− | Nawet jeśli ktoś nauczy się wielkich prawd o wszechświecie i będzie w stanie kontrolować żywioły, będzie
| |
− | miał niezmierne trudności, by wziąć na nauki ucznia. Przypomnijmy sobie, jaki los ostatecznie spotkał
| |
− | Merlina...
| |
− | Z drugiej strony trzeba pamiętać, że obdarzeni działają na nieśmiertelnych jak ogień na ćmy.
| |
− | Trzecim powodem upadku pogańskich tradycji jest ekspansja wiary w Bezimiennego Boga, który objawił
| |
− | się Abrahamowi. Na północy i wschodzie Europy trwa ekspansja chrześcijaństwa, w którym wszelkie
| |
− | uprawianie czarów jest (w teorii) zakazane na podstawie Pisma Świętego, a dozwolone są tylko cuda
| |
− | pochodzące od Boga oraz nauka. W tradycji judaistycznej natomiast magia jest dozwolona i powszechnie
| |
− | uprawiana przez uczonych w Piśmie (wszelka Moc w końcu pochodzi od Boga, a zakaz czynienia magii
| |
− | pochodzi z Nowego Testamentu i nie dotyczy Żydów). Prężnie rozwijające się zgromadzenia kabalistów
| |
− | i rabinów działają na Półwyspie Iberyjskim, w Jerozolimie i w Egipcie, czyli wszędzie tam, gdzie mogą
| |
− | liczyć na protekcję muzułmańskich władców. Pośród muzułmanów z kolei magia jest mocno spleciona z
| |
− | nauką i mistycyzmem – zajmują się nią głównie Sufici i młody zakon Mewlewitów.
| |
− | | |
− | ==Domy Mocy== | |
− | | |
− | Mimo wspomnianych trudności nadal istnieje kilka stowarzyszeń i rodów, w których praktykuje się i
| |
− | przekazuje Sztukę. Każdy znalazł własny sposób na obejście negatywnych efektów Daru, czy to poprzez
| |
− | poddanie się władzy nieśmiertelnych, którzy zaklęciami wiążą obdarzonych ze sobą, czy to przez naukę
| |
− | hermetyczną, która znalazła ograniczony sposób na obejście negatywnych efektów Daru poprzez zaklęcietarczę,
| |
− | znaną jako Parma Magika, czy po prostu poprzez łamanie woli uczniów. Poniżej znajduje się opis
| |
− | dwóch najpotężniejszych Domów Mocy w świecie zachodnim: Palatynatu Konstantyna Wielkiego oraz ich
| |
− | odszczepieńców – Otwartej Dłoni Hermesa Trismegistusa. Przeciętni ludzie nie mają pojęcia o ich istnieniu,
| |
− | ale każdy duchowny czy co znamienitszy rycerz na pewno słyszał o nich choćby pogłoski.
| |
− | | |
− | ===Palatynat Konstantyna Wielkiego===
| |
− | | |
− | Symbol: purpurowa tarcza ze złotą ramą, a na niej złoty Chrystogram. Pod znakiem dewiza po łacinie: '”In
| |
− | hoc signo vinces” (czyli: „Pod tym znakiem zwyciężysz”)
| |
− | Gdy Patriarchowie Rzymu za czasów Konstantyna Wielkiego zauważyli, że w chwili wygnania starych
| |
− | bogów z Cesarstwa nadal rodzili się obdarzeni i żadne egzorcyzmy na nich nie działały, zwołano tajny synod
| |
− | w Antiochii dotyczący obdarzonych. Zebrani szybko doszli do wniosku, że skoro egzorcyzmy nie działają,
| |
− | Dar nie może być dziełem Złego i Bóg zezwala na istnienie obdarzonych. Problem polegał jednak na tym, że
| |
− | dotychczas to nieśmiertelni (jako bogowie) trzymali obdarzonych w ryzach, a bez nich wszelcy obdarzeni
| |
− | szybko popadali w obłęd lub opętanie. Synod zdecydował utworzyć tajne bractwo na wzór stowarzyszeń
| |
− | eremitów, które miało się zająć wyłapywaniem obdarzonych i szkoleniem ich do kontrolowania Daru.
| |
− | Pierwotnie bractwo nazywało się Comites Christi i było bezpośrednio podległe Patriarchom Rzymu i
| |
− | Konstantynopola, jednak już po krótkim czasie obdarzeni bracia i siostry zaczęli współpracować z
| |
− | cesarskimi służbami wywiadowczymi w celu sprawniejszego wyłapywania im podobnych. Kilka lat później
| |
− | obdarzeni znów doradzali cesarzowi, jak wcześniej kapłani i wróżbici pogańscy, a komitatów Chrystusa
| |
− | poczęto nazywać imperialnymi paladynami. Za cesarza Juliana Apostaty komitaci uciekli do Augusta
| |
− | Treverorum nad Renem, skąd pomogli obalić Apostatę i od tego czasu już nie wrócili do Rzymu, obawiając
| |
− | się ponownego podporządkowania cesarzom czy patriarchom.
| |
− | Gdy upadł Rzym, paladyni pozostali w Trewirze, skąd stulecia później pomogli odbudować zachodnie
| |
− | cesarstwo pod Karolem Wielkim. Po długich negocjacjach i serii przysług papież zgodził się na pakt, wedle
| |
− | którego mieli oni pozostać neutralni wobec świata zwykłych ludzi, w zamian za co mogli dalej rekrutować
| |
− | nowych członków spośród nich, pod warunkiem, że otrzymają oni chrześcijańskie wychowanie. Dodatkowo
| |
− | paladyni mieli pozostać organizacją tajną, jako że według Nowego Testamentu uprawianie Sztuki jest
| |
− | zakazane, a trudno byłoby patriarchom wyjaśnić zwykłym ludziom tę sprzeczność pomiędzy teorią a
| |
− | praktyką oraz różnicę pomiędzy Darem a zabobonem. Paladyni zgodzili się na takie warunki i od tego czasu
| |
− | blisko związali się z ruchem monastycznym, sami pozostając organizacją na wpół świecką (na małżeństwa
| |
− | wśród nich patrzy się z niechęcią). W latach 830-850 przenieśli swoje siedziby do Kolonii i Paryża, aby
| |
− | lepiej móc nadzorować władców północy. Powiada się, że podczas krucjat tworzyli specjalne oddziały
| |
− | mające polować na obdarzonych w Ziemi Świętej, ale po upadku Akki w 1291 stracili większość swoich
| |
− | zbrojnych. Toteż gdy po powrocie do Europy okazało się, że ich władza jest zagrożona ze strony świeckich
| |
− | książąt, królów i wewnętrznych zdrajców, rozpoczęli desperacką ekspansję na północny wschód w celu
| |
− | zdobycia przyczółków i nowych rekrutów.
| |
− | Paladyni są chrześcijanami, choć często w ich szeregach pojawiają się nieortodoksyjne według Rzymu
| |
− | poglądy. Dodatkowo muszą stale balansować pomiędzy cesarzem i papieżem, aby utrzymać swoją pozycję.
| |
− | Z drugiej strony wsparcie papieża czyni z nich najpotężniejszych czarodziejów w chrześcijańskim świecie, a
| |
− | podpisany w 1299 roku w Wenecji układ z Krzyżakami odnośnie „chrystianizacji obdarzonych Litwinów i
| |
− | innych pogan” daje im bardzo dobrą pozycję startową na terenie północnych krucjat.
| |
− | | |
− | ===Zakon Otwartej Dłoni Hermesa Trismegistusa / Niesforni===
| |
− | | |
− | Symbol: Purpurowa tarcza z czerwoną ramą, na niej czerwony chrystogram wpisany w otwartą, złotą dłoń.
| |
− | Odłam Palatynatu, zrzeszony w pachnącym herezją ugrupowaniu, które, mimo że nie zrzekło się
| |
− | nakazów i przywilejów nadanych przez Rzym, otwarcie kpi z prób Kościoła uzyskania kontroli nad nimi.
| |
− | Pierwotnie był grupą młodych obdarzonych z Paryża, która w ciągu lat zaczęła coraz bardziej
| |
− | przeciwstawiać się skostniałym stosunkom wewnątrz Palatynatu. Oficjalnie powstali w 1257 wraz z
| |
− | założeniem Sorbony, ale powiada się, że już za czasów Karola Wielkiego Palatynat był skostniałą instytucją i
| |
− | ci, co się wewnątrz niego przeciwstawiali władzy starszyzny, znikali w tajemniczych okolicznościach.
| |
− | Poważna schizma nastąpiła dopiero w roku 1294, gdy większość ortodoksyjnych paladynów, powracających
| |
− | do Europy po upadku Akki i ostatecznym upadku Królestwa Jerozolimskiego, zastała ogromne rozprzężenie
| |
− | pośród młodych czarodziejów. Wszelkie próby ponownego przejęcia kontroli nad niesfornymi uczniami
| |
− | zakończyły się fiaskiem i w 1295 najbardziej zatwardziali zwolennicy Otwartej Dłoni uciekli do Mediolanu,
| |
− | gdzie przyjęli nazwę Otwartej Dłoni Hermesa Trismegistusa i sprzymierzyli się z procesarskimi Gibelinami.
| |
− | Otwarte odwołanie się do pogańskiego czarownika i niechrześcijańskiej tradycji neoplatonicznej już było
| |
− | nietaktem wobec Patriarchy Rzymu, ale udzielenie wsparcia Gibelinom przelało czarę goryczy. Zirytowany
| |
− | papież zagroził ekskomuniką, co by oznaczało casus belli wobec Otwartej Dłoni zarówno ze strony
| |
− | świeckich książąt, jak i Palatynatu, co z kolei doprowadziłoby do krucjaty i podzielenia przez zwolenników
| |
− | Otwartej Dłoni losu Albigensów. Niesforni czarodzieje szybko doszli do wniosku, że wmieszanie się w
| |
− | światową politykę było błędem i po krótkiej wizycie u cesarza, po której zdecydował on objąć ich opieką na
| |
− | przekór papieżowi, szybko zostali przerzuceni daleko na północ, do Lubeki.
| |
− | Papież, względnie zadowolony z osłabienia Gibelinów, wrócił do uprawiania polityki w Italii, ale
| |
− | schizma pomiędzy dwoma najpotężniejszymi Domami Mocy w świecie chrześcijańskim była już nie do
| |
− | zaleczenia. Co prawda otwarta wojna czarodziejów została zażegnana przez groźbę ekskomuniki i ucieczkę
| |
− | Zakonu Otwartej Dłoni na północ, ale nic nie powstrzymało paladynów przed spowodowaniem kilku
| |
− | tajemniczych „zniknięć” w Lubece. Sytuacja eskalowała bardzo szybko i po serii ognistych incydentów
| |
− | cesarz stracił cierpliwość i w roku 1299 wyrzucił bractwo Otwartej Dłoni z miasta, a paladynom zagroził
| |
− | krucjatą. Wygnani czarodzieje, straciwszy protekcję zarówno cesarza, jak i papieża, postanowili uciec na
| |
− | wschód, by szukać sojuszników pośród pogan. Nie zdawali sobie sprawy, że w tym czasie łowcy wysłani
| |
− | przez paladynów już pojawili się w Inflantach, skąd rozpoczęli szeroko zakrojoną „akcję chrystianizacyjną”.
| |
− | Zapowiada się okrutna wojna obdarzonych na rubieżach, tym razem z dala od czujnego oka Patriarchy
| |
− | Rzymu i poza zasięgiem cesarza. A Palatynat postanowił ostatecznie ujarzmić „Niesfornych”. Ujarzmić albo
| |
− | zniszczyć.
| |
− | | |
− | ==Inne Domy Mocy==
| |
− | | |
− | Istnieje wiele pomniejszych domów parających się Sztuką. Z tradycji judaistycznej wywodzą się Rabini,
| |
− | Kabaliści, Kanaanici (pochodzący od syna Kaina), Henochianie (od proroka Henocha) oraz Setyci
| |
− | (wywodzący się od syna Adama, nie od egipskiego bóstwa). Pośród Żydów istnieją także pogłoski o
| |
− | Dzieciach Lilith (pierwszej żony Adama), ale gdyby taka organizacja istniała, zostałaby bardzo szybko
| |
− | zaatakowana zarówno przez Żydów, jak i chrześcijan. W świecie zachodnim nadal ukrywają się niedobitki
| |
− | gnostyckich Albigensów, filozoficznych spadkobierców Manichejczyków. Powiada się, że w dzisiejszych
| |
− | czasach Albigensi znaleźli schronienie pośród Przemyślidów w Bohemii. Pośród rubieży słyszy się także
| |
− | pogłoski o Siostrach Babilonu, pradawnym kulcie, który ponoć mówi w potężnym języku sprzed Wielkiego
| |
− | Potopu. Mówiono też, że pewien biskup z Dorpatu (to w północnych Inflantach) pomylił Chrystusa
| |
− | z Bachusem, opinia ta została jednak obalona po tym jak w roku 1300 poniósł męczeńską śmierć pod Rygą.
| |
− | Zapowiedziano też jego rychłą beatyfikację i tym samym utworzenie kultu, który ma pomóc w rozwoju
| |
− | wiary na tych terenach. Mówi się też, że ze starożytnych tradycji rzymskich przetrwali pośród dziczy kapłani
| |
− | Dione, bogini łowów, którzy poprzez stulecia nauczyli się polować na nieśmiertelnych. Plotki także donoszą
| |
− | o istnieniu okrutnego kultu Maledictinów, satanicznej parodii klasztorów, ponoć zainspirowanej przez
| |
− | samego księcia piekieł w odpowiedzi na działalność i sukcesy ruchu Św. Benedykta. Gdyby się okazało, że
| |
− | taki okultystyczny anty-klasztor naprawdę istnieje, krucjata na cały chrześcijański świat byłaby niechybna i
| |
− | istnienie wszelkich dotychczas tolerowanych Domów Mocy wisiałoby na włosku
| |
Poniżej znajdziecie kilka przykładów strojów kobiecych oraz męskich. Ilustracje przedstawiają stroje noszone od I w.n.e. aż do XIV w. i są oczywiście tylko sugestią.